Αναγκάζομαι να επανέλθω, ύστερα από την δήθεν επανορθωτική δήλωση του Λαζόπουλου, που αντί ευκρινώς και ανυπόκριτα να αναιρέσει τις απαράδεκτες ρατσιστικές του αναφορές εναντίον των ΑΜΕΑ, στην ουσία επιβεβαίωσε ηχηρά την αρχική του τοποθέτηση. Πιο συγκεκριμένα:
Κάποιες αξίες που θεμελιώνουν την κοσμοαντίληψη μου είναι αδιαπραγμάτευτες και οικουμενικές. Μια από αυτές ειναι ο πλέριος σεβασμός στους ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες, στον οποίο δεν χωρούν κατηγοριοποιήσεις, υποσημειώσεις ή εξαιρέσεις οποιασδήποτε μορφής. Είναι απόλυτος, ρητός και αδιαμφισβήτητος. Ανεξάρτητα λοιπόν από το εύρος της οποιασδήποτε πολιτικής διαφωνίας, οι ανθρωπιστικές άξιες που εμφορούμαι, υπαγορεύουν πως, αναφορές αντίστοιχες με εκείνες που εξακόντισε προχτές ο Λάκης, ξεφεύγουν των ορίων μιας ευπρεπούς πολιτικής αντιπαράθεσης.
Ανέμενα λοιπόν μια άμεση επανορθωτική δήλωση, η οποία θα ήταν ρητή, σαφής και κατηγορηματική. Αντί αυτής ο Λάκης προτίμησε μέσω διάφορων επιχειρηματολογικών ακροβασιών να αποπροσανατολίσει, προκειμένου να αποκαταστήσει το τρωθέν προσωπείο του ανθρωπιστή, που προέβαλε τηλεοπτικώς εδώ και χρόνια. Ένα προσωπείο που προχθές ράγισε ανεπανόρθωτα.
Στην διευκρινιστική του δήλωση, ισχυρίστηκε οτι η ρατσιστική-μισανθρωπικη του αναφορά απευθυνόταν μόνο προς τον Σοιμπλε και όχι προς όλα ανεξαιρέτως τα άτομα με κινητικές δυσκολίες. Σε ελεύθερη μετάφραση ο Λάκης ουσιαστικά αποσαφήνισε οτι στη δική του-διαφορετική-κοσμοαντίληψη, αξίζουν σεβασμού μόνο όσα ΑΜΕΑ ενστερνίζονται τις πολιτικές του πεποιθήσεις, μόνο όσοι ευθυγραμμίζονται μαζί του πολιτικά. Για τους υπόλοιπους, για όσους δεν ασπάζονται όσα διαγγελματικά υποστηρίζει μέσα από το Τσαντίρι του, σαν τον Σόιμπλε για παράδειγμα, δεν τους πρέπει ο ανάλογος σεβασμός που προανέφερα. Αλλά αντιθέτως, τους αξίζει να εξυβρίζονται, να λοιδορούνται, να γίνονται δέκτες ρατσιστικών αναφορών για την αναπηρία τους. Και μάλιστα μεσώ της επιστολής του αίρεται κάθε αντεπιχείρημα περί δήθεν κακοδιατύπωσης ή παρερμηνείας, αφού από την άνεση του σπιτιού του είχε την δυνατότητα να διασαφηνίσει την θέση του, μακρυά από λεκτικά ατοπήματα που ελλοχεύουν στον προφορικό λόγο. Αντί αυτού, εκείνος συνέγραψε μια ‘’συγνώμη’’ που αντί να αναιρέσει, επικύρωσε με στόμφο την αρχική του ρατσιστική διατύπωση.
Όσες διαφωνίες και αν έχεις με το πολιτικό Σόιμπλε, το να κάνεις χρήση της αναπηρίας του προκειμένου να τον αποδομήσεις είναι ξεδιάντροπο και ιταμό. Κατόπιν τούτου μια ειλικρινής μεταμέλεια θα προϋπόθετε ένα κείμενο χωρίς σκιές και αστερίσκους, το όποιο θα συμπεριελάμβανε ασφαλώς και τον Σόιμπλε, ο οποίος αποτέλεσε το όχημα, αν όχι το αμαξίδιο, με το οποίο μεταφέρθηκε όλη αυτή η λάσπη που πλημμύρισε τους δέκτες μας, το βράδυ της Τρίτης.
Από το περιεχόμενο, αλλά και τη χρονική καθυστέρηση με την οποία ο κ. Λαζοπουλος έδωσε στη δημοσιότητα την κίβδηλη επανορθωτική του δήλωση, τεκμαίρεται πως η πρόθεση του δεν ήταν ειλικρινής, αλλά ωθήθηκε από τη πάνδημη και καθολική κοινωνική κατακραυγή, καθώς επίσης και από τις δηλώσεις χορηγών του καναλιού και της εκπομπής, που ξεκαθάριζαν ότι αποσύρουν τις χορηγίες τους, προς όποιο κανάλι φιλοξενεί ρατσιστικές φωνές σαν του Λάκη.
Γιατί, μη ξεχνάμε ότι ο Λάκης, εδώ και αρκετά χρόνια εργαλοιοποιεί το πόνο του χειμαζόμενου λαού, τον όποιο μετατρέπει, μέσω του υποκριτικού του ταλέντου, σε ένα καλοπληρωμένο τηλεοπτικό προϊόν. Ένα τηλεοπτικό προϊόν το όποιο με τη σειρά του μετασχηματίζεται σε παχυλούς, παχυλότατους μισθούς και σε πολύ μεγάλες τραπεζικές καταθέσεις για τον ίδιο και τη «δεξιά» του τσέπη. Άστο ρε Λάκη, πες εκεί πέρα κανένα ανέκδοτο με καμιά γριά που κλάνει, γιατί όσο περισσότερο μιλάς τόσο περισσότερο αποκαλύπτεις τον ρατσιστή, τον μισάνθρωπο, τον μισαλλόδοξο που επί χρόνια ολόκληρα προσπαθούσες να κρύψεις…
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω έναν- έναν ξεχωριστά όλους εκείνους που μου έστειλαν αυτά τα συγκινητικά μηνύματα αγάπης και κυρίως μία μητέρα ενός παιδιού με κινητικά προβλημάτα, ξέρει ποια είναι αυτή, η οποία αναγνώρισε τον εαυτό της μέσα από το κείμενο μου. Όλη αυτή η αγάπη του κόσμου μου έδειξε πως η ρατσιστική επίθεση του Λαζόπουλου στα ΑΜΕΑ ενεργοποίησε τα ουμανιστικά αντανακλαστικά της κοινωνίας μας που υφίστανται και είναι ισχυρότατα, πράγμα που αρκεί για να με κάνει ξανά αισιόδοξο.