«Εθνικό» χαρακτήρα θα έχουν οι μειώσεις χρεώσεων για τις μικροσυναλλαγές με POS, καθώς απ’ ό,τι φαίνεται, οι δύο από τους τρεις κρίκους της αλυσίδας, τράπεζες και εκκαθαριστές, θα προχωρήσουν, όπως όλα δείχνουν, σε προαιρετική μείωση του περιθωρίου κέρδους τους. Κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβη στις πρωτοβουλίες που έλαβαν οι τράπεζες για να προστατέψουν τους συνεπείς δανειολήπτες από την ξέφρενη άνοδο των επιτοκίων, βάζοντας τότε πλαφόν στην πορεία του Euribor.
Όπως αναφέρουν στο powergame.gr στελέχη των τραπεζών, αυτή είναι η αίσθηση που επικρατεί στην αγορά, με τις διαπραγματεύσεις μεταξύ όλων των πλευρών να είναι ακόμη ανοιχτές. Τραπεζίτες και acquirers ενημερώνουν το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας για το πώς λειτουργεί έως σήμερα η τιμολόγηση και προφανώς μεταφέρουν το δεδομένο ότι είναι παιχνίδι για τρεις: τράπεζα – εκκαθαριστής – σχήμα κάρτας (Visa, Mastercard).
Όμως, παρά τις προσεγγίσεις προς τα σχήματα, που το υπουργείο θέλει να περάσει το ίδιο μήνυμα και την ίδια γραμμή, που πιθανότατα θα υιοθετήσουν πολύ σύντομα τράπεζες και εκκαθαριστές, η κατάσταση δεν μπορεί αντίστοιχα να ισχύσει για τα καρτικά σχήματα. Και ο λόγος είναι προφανής, όπως επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς, καθώς καμία κυβέρνηση ή εθνική γραμμή δεν μπορεί να αποφασίσει την πολιτική της Visa ή της Mastercard. Μπορεί να περιοριστεί σε συστάσεις, αλλά δεν μπορεί να επεκταθεί σε αποφάσεις. Ακόμη και αυτή η κοσμογονικής σημασίας αλλαγή που επετεύχθη αρχές του μήνα στις ΗΠΑ δεν προέκυψε λόγω νομοθετικής παρέμβασης ή άλλης απόφασης, αλλά ήταν αποτέλεσμα δικαστικών προσφυγών μιας εικοσαετίας μεταξύ καρτών και εμπόρων. Υπενθυμίζεται ότι με πρωτοβουλία τους, οι Visa και Mastercard προχώρησαν σε μειώσεις ποσοστών επί των προμηθειών και παράλληλα όρισαν ένα συγκεκριμένο πλαφόν.
Επιστρέφοντας στα ελληνικά δεδομένα τώρα, αυτό που μοιάζει ως το επικρατέστερο σενάριο είναι τελικά να περιορίσουν τα περιθώρια κέρδους τους τράπεζες και acquirers, οπότε να είναι εμφανής η μείωση στο σύνολο της χρέωσης, με τα σχήματα καρτών να μένουν εκτός αλλαγής τιμολογιακής πολιτικής. Αυτό που μπορεί να συμβεί, επειδή για την ολοκλήρωση της συναλλαγής τα σχήματα είναι που έχουν τα συστήματα, είναι να υπάρξει ένας ξεχωριστός τρόπος υπολογισμού των προμηθειών, ειδικά για τις ελληνικές συναλλαγές (στο κομμάτι δηλαδή που αφορά την προμήθεια της τράπεζας ή του εκκαθαριστή).
Το σκηνικό αυτό παραπέμπει στην εξής εικόνα: είναι σαν να κινούνται τα δύο μόνο από τα τρία βαγόνια της αμαξοστοιχίας, αφού τα σχήματα παραμένουν αμετακίνητα, ως διεθνείς οργανισμοί που δεν μπορούν να δεχθούν εθνικές πιέσεις. Το πρόβλημα είναι ότι το μεγαλύτερο βάρος στο σύνολο της τιμολόγησης το έχουν ακριβώς οι Visa, Mastercard, με χρεώσεις που όχι μόνο δεν θα αλλάξουν, αλλά όπως ήδη έχουμε αναφέρει παλαιότερα, αναμένεται να αυξηθούν. Η Mastercard συγκεκριμένα έχει προαναγγείλει ανατιμήσεις από τον Ιούνιο, με τη Visa να μην έχει αποφασίσει ακριβώς πώς θα κινηθεί, αλλά εύλογα δεν θα μείνει εκεί για καιρό.