Σάββατο, 27 Απριλίου, 2024

Προγραμματικών δηλώσεων ανάγνωσμα πρόσχωμεν

Δύο πράγματα πρέπει να κρατήσουμε από τη τριήμερη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις

editorial

Σήμερα αρχίζει η ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων και το μενού είναι λίγο πολύ γνωστό σε όλους.

Η παρούσα κυβέρνηση αναμένεται να δηλώσει πως στη θητεία της αυτή, θα πατάξει τη διαφθορά, θα τα βάλει με τη διαπλοκή, θα καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή, ενώ παράλληλα θα πετύχει ακόμα μία αναδιάρθρωση του χρέους.

Γράφει ο Παναγιώτης Φωτεινός

Για τρεις ημέρες θα συζητούνται στο ναό της Δημοκρατίας οι υποχρεώσεις της κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές και απέναντι στο λαό.

Το θέμα όμως είναι τι γίνεται από τη Πέμπτη 08/10 που θα έχουμε το πρώτο crash test με το νομοσχέδιο για τα προαπαιτούμενα.

Τα ταξίδια στις Η.Π.Α. τελείωσαν, οι υποσχέσεις, τα γελάκια και τα ευχολόγια παραμερίζονται, γιατί από τη Τετάρτη το βράδυ περιμένει τον Αλέξη Τσιίπρα ένας κοινοβουλευτικός μαραθώνιος, προκειμένου να προλάβει το υπουργικό του συμβούλιο τις προθεσμίες και να ολοκληρωθεί σύντομα η αξιολόγηση, να ψηφιστούν οι εφαρμοστικοί νόμοι και να ξεκινήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Αν όμως θα έπρεπε να κρατήσουμε κάτι από αυτό το κοινοβουλευτικό τριήμερο θα ήταν δύο πράγματα

Α) Το ύφος του Αλέξη Τσίπρα και το λεξιλόγιο που αναμένεται να χρησιμοποιήσει. Στη συνέχεια να το αντιπαραβάλλουμε με τα όσα είπε πριν από περίπου 9 μήνες. Κι αυτό, για να καταλάβουμε όλοι μας πόσο χρόνο και χρήμα χάσαμε το διάστημα αυτό που είχαμε τη περήφανη διαπραγμάτευση. Μίας διαπραγμάτευσης  που έγινε με τις ευλογίες της «δημιουργικής ασάφειας» και είχε ως αποτέλεσμα ακόμα ένα μνημόνιο.

Β) Το δεύτερο που πρέπει να προσέξουμε είναι το πολιτικό φλερτ που αναπτύσσεται τις τελευταίες ώρες μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και του Βασίλη Λεβέντη. Ένα φλερτ «ψηφολεκτικά επιβεβλημένο», καθώς η εύθραυστη πλειοψηφία των 153 βουλευτών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., αναγκάζει το πρωθυπουργό να ψάξει ψήφους κι από άλλα κόμματα, προκειμένου να λειτουργήσουν ως ακόμα ένα κοινοβουλευτικό δεκανίκι και να  εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα της κυβέρνησης του, μετά από κάποια δύσκολη διαδικασία και κυρίως να ικανοποιηθούν οι ευαίσθητες εσωκομματικές του ισορροπίες.