Δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων για την μετά μνημονίου Ελλάδα
Μετά την ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος στο τέλος του έτους η Ελλάδα φαίνεται πως θα έχει τρεις διαφορετικές επιλογές για το μέλλον της οικονομίας της με στόχο την ηρεμία στις αγορές όσον αφορά την σταθερότητα.
Όπως αποκαλύπτει το Reuters, επικαλούμενο δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων, όλες οι επιλογές περιλαμβάνουν το χρηματοοικονομικό «μαξιλάρι» των 11 δισ. ευρώ που δόθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών αλλά τελικά δεν χρειάστηκαν.
Σύμφωνα με την πρώτη επιλογή, το ποσό που περίσσεψε από την ανακεφαλαιοποίηση και έχει τη μορφή ομολόγων του EFSF θα επιστραφεί στο Ταμείο και η Ελλάδα θα κάνει αίτηση για μια ενισχυμένη πιστωτική γραμμή (ECCL) από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) -το διάδοχο του EFSF.
Αυτό θα επιτρέψει στην Ελλάδα να δηλώνει απαλλαγμένη από προγράμματα, καθιστώντας δυνατό για τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης να αυξήσουν το μέγεθος της πιστωτικής γραμμής πάνω από τα 11 δισ. δολάρια εάν κριθεί αναγκαίο και να ορίσουν σαφείς όρους για τη διαθεσιμότητα των κεφαλαίων ακόμη και αν δεν τα έχει χρησιμοποιήσει.
Η αίτηση για πιστωτική γραμμή ECCL όμως, σημαίνει ότι η Αθήνα θα πρέπει να υπογράψει ένα νέο «μνημόνιο κατανόησης», ένα ευαίσθητο πολιτικά θέμα στην Ελλάδα καθώς το προηγούμενο περιλάμβανε τα μέτρα λιτότητας που απαιτούσαν οι δανειστές και απορρίφθηκε από τους Έλληνες ως απώλεια της εθνικής τους κυριαρχίας.
Αυτή η επιλογή είναι επίσης σχετικά χρονοβόρα – θα χρειαστούν το λιγότερο πέντε εβδομάδες για να ολοκληρωθεί – και πιο αυστηρή στις προϋποθέσεις καθώς το ECCL θα μπορούσε να ακυρωθεί εάν η Ελλάδα αποτύχει να εκπληρώσει τους στόχους και η Αθήνα θα πρέπει στη συνέχεια να υποβάλει αίτηση για ένα νέο πρόγραμμα διάσωσης.
Η δεύτερη επιλογή θα χρειαστεί λιγότερο χρόνο – περίπου τρεις εβδομάδες. Με βάση αυτό το σενάριο, η διαθεσιμότητα των 11 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα επεκταθεί πέρα από το 2014 και θα αλλάξει η πρόβλεψη ώστε να επιτραπεί αυτά τα κεφάλαια να χρησιμοποιηθούν για την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους, αντί για αποκλειστικά τραπεζικά κεφάλαια.
Τα χρήματα αυτά θα γίνουν σε αυτό το πλαίσιο ένα χρηματοοικονομικό «μαξιλάρι» για την Ελλάδα, αλλά το ποσό θα περιορίζεται στα 11 δισ. ευρώ. Το EFSF θα μπορούσε να επαναγοράσει τα ομόλογα του έναντι μετρητών εφόσον η Αθήνα εκπληρώσει τα συμφωνηθέντα, αλλά δεν θα υπάρχει η ανάγκη για ένα επίσημο μνημόνιο κατανόησης.
Εάν η Ελλάδα δεν εκπληρώσει τους στόχους, δεν θα πάρει τα χρήματα, αλλά το μαξιλάρι θα παραμείνει σε ισχύ, ώστε να υπάρχει όταν επιτευχθούν οι στόχοι.
Η τρίτη επιλογή προβλέπει την επέκταση του τρέχοντος προγράμματος κατά έξι έως 15 μήνες και θα χρειαζόταν περίπου 2 έως 3 εβδομάδες για να εγκριθεί. Η επιλογή αυτή θα έδινε στην Ελλάδα περισσότερο χρόνο να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις για την αποδέσμευση της τελευταίας δόσης, ύψους 1,8 δισ. ευρώ, του τρέχοντος προγράμματος στήριξης.
Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης θα συμφωνούσαν τότε πως τα 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ μπορούν να χρησιμοποιούν εκ νέου για άλλους σκοπούς αφότου επιστραφούν στο EFSF στα τέλη του έτους στο πλάισιο της επέκτασης του πρόγράμματος κατά ένα έτος.