Η αυγή της δεκαετίας του 1990 αποτέλεσε την έναρξη μιας ολόκληρης χειρουργικής εποχής, κατά την οποία άλλαξε ριζικά ο τρόπος πραγματοποίησης ίσως των περισσότερων χειρουργικών επεμβάσεων.
Η αλλαγή αφορούσε στη μεταπήδηση από την κλασική ανοιχτή χειρουργική προς τη λαπαροσκοπική χειρουργική προσπέλαση. Η ανάπτυξη της λαπαροσκοπικής χειρουργικής έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία μιας νέας χειρουργικής εξειδίκευσης, με το όνομα Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική (Minimal Invasive Surgery – MIS).
Η Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική είναι το αποτέλεσμα μιας συγχρονισμένης προσπάθειας, με στόχο την ελαχιστοποίηση του τραύματος, τη μείωση του μετεγχειρητικού πόνου, τον περιορισμού των μολύνσεων και τη βελτίωση του αισθητικού αποτελέσματος της επέμβασης λόγω της μικρότερης τομής.
Η τεχνολογική εξέλιξη που συνόδευσε τον 21ο αιώνα έφερε περισσότερες εξελίξεις στην Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική. Η υιοθέτηση της Ρομποτικής Τεχνολογίας έδωσε τη δυνατότητα αποτελεσματικής διευθέτησης των περιορισμών των λαπαροσκοπικών τεχνικών, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη επανάσταση του αιώνα, στον τομέα της Χειρουργικής.
Πώς πραγματοποιείται μια Ρομποτική Χειρουργική Επέμβαση;
Τα Ρομποτικά Συστήματα που χρησιμοποιούνται στη χειρουργική δε δρουν αυτοβούλως, όπως πολλοί ασθενείς πιστεύουν/φοβούνται και ούτε αντικαθιστούν το Χειρουργό. Αποτελούν στην ουσία επέκταση του Ιατρού, εκτελώντας με απόλυτη ακρίβεια τις εντολές που τους δίδονται.
Το Ρομποτικό Χειρουργικό Σύστημα Da Vinci Xi αποτελεί το πρώτο σύστημα στον κόσμο, που πραγματοποίησε επεμβάσεις με την ελάχιστη δυνατή παρέμβαση στο σώμα του ασθενούς. Επιπλέον είναι το πρώτο σύστημα που έλαβε έγκριση από τον Αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων και Υλικών (FDA), για την πραγματοποίηση χειρουργικών επεμβάσεων.
Κατά τη διενέργεια μιας ρομποτικής χειρουργικής επέμβασης, ο Χειρουργός κάθεται μπροστά από μια σύγχρονη κονσόλα, από όπου χειρίζεται τα χειρουργικά εργαλεία, τα οποία φέρονται σε τρεις ρομποτικούς αρθρωτούς βραχίονες του συστήματος. Σε έναν τέταρτο βραχίονα είναι ενσωματωμένες δύο 3D μικροκάμερες υψηλής ευκρίνειας, οι οποίες παρέχουν στο Χειρουργό τρισδιάστατη, μεγεθυμένη και καθαρή εικόνα του χειρουργικού πεδίου. Οι κινήσεις του χειρουργού αναπαράγονται από το σύστημα με ακρίβεια χιλιοστού, απορροφώντας το φυσιολογικό τρόμο του ανθρώπινου χεριού. Επιπλέον οι βραχίονες του συστήματος έχουν τη δυνατότητα περιστροφής 360ο μέσα στο χειρουργικό πεδίο. Με αυτόν τον τρόπο ο χειρουργός έχει τον απόλυτο έλεγχο κινήσεων, σε εύρος που δεν μπορεί να επιτευχθεί απευθείας από το ανθρώπινο χέρι.
Ρομποτική Χειρουργική Κηλών του Κοιλιακού Τοιχώματος
Η χειρουργική επέμβαση αποτελεί τη μοναδική μέθοδο θεραπείας οποιασδήποτε μορφής κήλης του κοιλιακού τοιχώματος. Η συχνότητα εμφάνισης της πάθησης και η ανάγκη οριστικής αποκατάστασής της, οδήγησε στη ραγδαία εξέλιξη της χειρουργικής επιστήμης στον τομέα αυτόν.
Προς καλύτερη κατανόηση του κειμένου, θεωρείται σκόπιμο να παρατεθούν συνοπτικά ορισμένες βασικές πληροφορίες που αφορούν στις κήλες του κοιλιακού τοιχώματος, τον τρόπο δημιουργίας τους, τα είδη και την πιθανότητα επιπλοκών αυτών:
Τι είναι & πώς δημιουργείται μια κήλη του κοιλιακού τοιχώματος;
Κήλη ονομάζεται η κλινική οντότητα, η οποία προκύπτει όταν κάποιο τμήμα οργάνου προβάλλει εκτός του μυϊκού τοιχώματος της κοιλιάς, μέσω ενός χάσματος σε αυτό.
Ποια είναι τα συμπτώματα της κήλης του κοιλιακού τοιχώματος;
Η πιο χαρακτηριστική κλινική ένδειξη μιας κήλης του κοιλιακού τοιχώματος είναι η εμφάνισης ενός εξογκώματος κάτω από το δέρμα, το οποίο είναι εμφανές όταν ο ασθενής στέκεται και εξαφανίζεται όταν βρίσκεται σε ύπτια στάση.
Πώς δημιουργείται μια κήλη;
Η δημιουργία μιας κήλης του κοιλιακού τοιχώματος οφείλεται σε αύξηση της πίεσης στο εσωτερικό της κοιλιάς, σε συνδυασμό με μια γενετική ή επίκτητη αδυναμία του κοιλιακού τοιχώματος. Η αυξημένη πίεση προκαλεί ρήξη ινών των μυών του κοιλιακού τοιχώματος και δημιουργία του χάσματος που αναφέρθηκε πιο πάνω.
Ποιοι παράγοντες αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση;
-Η βαριά χειρωνακτική εργασία
-Η απότομη άρση βάρους
-Η παχυσαρκία
-Η χρόνια δυσκοιλιότητα
-Ο χρόνιος βήχας
-Η παρουσία υγρού στην κοιλιά (ασκίτης)
-Η εγκυμοσύνη
Ποια είναι τα είδη των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος;
Ανάλογα με το σημείο εμφάνισής τους, οι κήλες του κοιλιακού τοιχώματος διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:
-Βουβωνοκήλη
-Μηροκήλη
-Ομφαλοκήλη
-Μετεγχειρητική κήλη
-Επιγαστρική κήλη
Είναι επικίνδυνες οι κήλες του κοιλιακού τοιχώματος;
Όσο μια κήλη του κοιλιακού τοιχώματος παραμένει αθεράπευτη αυξάνεται προοδευτικά σε μέγεθος, γεγονός που αφενός δημιουργεί πίεση στους γύρω ιστούς και αφετέρου δυσχεραίνει τη μετέπειτα χειρουργική αποκατάσταση. Παρόλα αυτά δεν είναι η αύξηση του μεγέθους η πιο επικίνδυνη επιπλοκή των κηλών, αλλά η πιθανότητα περίσφιξης.
Περίσφιξη κήλης ονομάζεται η κατάσταση, κατά την οποία το σπλάχνο εγκλωβίζεται μόνιμα εκτός του κοιλιακού τοιχώματος. Η πίεση που ασκούν οι μύες του τοιχώματος στο εγκλωβισμένο σπλάχνο διακόπτει αρχικά τη φλεβική απορροή του και στη συνέχεια και την αρτηριακή παροχή του, με αποτέλεσμα να επέρχεται ισχαιμία και τελικά νέκρωσή του.
Χειρουργική αποκατάσταση κηλών
Η σύγχρονη τάση της χειρουργικής των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος εστιάζει στην πραγματοποίηση της επέμβασης εξωπεριτοναϊκά, δηλαδή στο στενό χώρο ανάμεσα στον υμένα που περιβάλει τα σπλάχνα της κοιλιάς και την οπίσθια επιφάνεια του κοιλιακού τοιχώματος (Τεχνική Εξωπεριτοναϊκής Αποκατάστασης – TEP & eTEP). Η ενσωμάτωση της ρομποτικής τεχνολογίας στη χειρουργική κηλών επιτρέπει την πραγματοποίηση της τεχνικής eTEP ακόμα και σε κήλες μεγάλου μεγέθους, με δυνατότητα χρήσης ακόμη μεγαλύτερων πλεγμάτων.
Πλεονεκτήματα χρήσης της Ρομποτικής Τεχνολογίας στη Χειρουργική Κηλών
-Ελάχιστα επεμβατική μέθοδος
-Ελαχιστοποίηση απώλειας αίματος και τραυματισμού των ιστών
-Ελαχιστοποίηση μετεγχειρητικού πόνου
-Εξαιρετική ευκρίνεια χειρουργικού πεδίου, με δυνατότητα πολλαπλής μεγέθυνσης, τρισδιάστατης απεικόνισης, ανάστροφης και ανοσοφθορίζουσας όρασης για βέλτιστη απεικόνιση των εσωτερικών δομών του ασθενούς
-Μείωση μετεγχειρητικών επιπλοκών
-Ελαχιστοποίηση διεγχειρητικών και μετεγχειρητικών επιπλοκών
-Βελτιωμένο αισθητικό αποτέλεσμα, λόγω μικρότερου μεγέθους τομών
-Απόλυτη σταθερότητα και ακρίβεια κινήσεων
-Επιτρέπει μικρότερη διάρκεια αναισθησία
-Μειωμένος χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο
-Μεγαλύτερη σωματική άνεση του χειρουργού κατά τη διάρκεια πραγματοποίησης της επέμβασης, γεγονός που συμβάλει στη διαύγειά του
Γράφει ο Δρ. Χαράλαμπος Σπυρόπουλος, Γενικός Χειρουργός, Διευθυντής Γ’ Χειρουργικής Κλινικής Νοσοκομείου Metropolitan General, Εξειδικευμένος στην Ελάχιστα Επεμβατική, Λαπαροσκοπική & Ρομποτική Χειρουργική των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος, Πιστοποιημένος Ρομποτικός Χειρουργός