Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι εξαπέλυσε δριμύτατη επίθεση στους εταίρους του για την απροθυμία τους να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της κρίσης
Σε κατ” αρχήν συμφωνία για τη μετεγκατάσταση 40.000 προσφύγων που φιλοξενούνται στην Ιταλία και την Ελλάδα σε άλλες χώρες της Ευρώπης, κατέληξε η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ.
Ωστόσο, οι ηγέτες των 28 κρατών-μελών δεν φαίνεται να βρήκαν κοινό τόπο για κρίσιμες τεχνικές λεπτομέρειες του σχεδίου, οι οποίες θα πρέπει να έχουν διευθετηθεί έως τα τέλη Ιουλίου, μεταξύ των υπουργών Εσωτερικών.
Πριν την έναρξη της Συνόδου, ο κύριος ύφαλος ήταν εάν η συμμετοχή των κρατών-μελών θα είναι υποχρεωτική, όπως είχε αρχικά προτείνει η Κομισιόν, Πολλές χώρες, ειδικά στην Ανατολική Ευρώπη, έχουν αντίθετα ζητήσει δεσμεύσεις πως το πρόγραμμα θα είναι προσωρινό και θα λειτουργεί σε εθελοντική βάση.
Ένας από τους στόχους της Συνόδου είναι να αρχίσει ο καθορισμός των κριτηρίων που θα χρησιμοποιηθούν ώστε να οριστεί ο αριθμός προσφύγων που θα λάβει η κάθε χώρα, σύμφωνα με προσχέδιο των συμπερασμάτων που ήλθε στη γνώση του πρακτορείου Reuters.
Η συμφωνία δεν ήταν πάντως εύκολη, με τη διαπραγμάτευση κατά το δείπνο εργασίας των 28 ηγετών να είναι – σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες – ιδιαίτερα έντονη.
Ο ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι φέρεται να εξαπέλυσε δριμύτατη επίθεση στους εταίρους του για την απροθυμία τους να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της κρίσης.
«Αν αυτή είναι η ιδέα σας για την Ευρώπη, μπορείτε να την κρατήσετε. Δώστε μας αλληλεγγύη, ή σταματήστε να χαραμίζετε το χρόνο μας», φέρεται να είπε στους 27 εταίρους του ο κ. Ρέντσι, όπως δήλωσε σε δημοσιογράφους ευρωπαίος αξιωματούχος. «Αν δεν συμφωνείτε για τους 40.000, δεν αξίζετε να αποκαλείστε Ευρωπαίοι», φέρεται να προσέθεσε ο ιταλός πρωθυπουργός.
Η αύξηση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη, εν μέσω κρίσεων στην υποσαχάρια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, έχει φέρει στο προσκήνιο το πρόβλημα του μεταναστευτικού συστήματος στην Ευρώπη, που ουσιαστικά υποχρεώνει χώρες μαζικής εισόδου – όπως η Ιταλία και η Ελλάδα – να φιλοξενούν υπέρογκο αριθμό ανθρώπων, χωρίς να έχουν πάντα τη δυνατότητα να τους φιλοξενήσουν ή να τους φροντίσουν.