Ο επικεφαλής του Ποταμιού έφτιαξε κάρτες και τραγούδησε τα κάλαντα με τα παιδιά
Ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης επισκέφτηκε το «Χαμόγελο του Παιδιού» στα Μελίσσια όπου φιλοξενούνται 28 παιδιά.
Κατά την παραμονή του, μίλησε με τα παιδιά, έφτιαξε μαζί τους χριστουγεννιάτικες ευχετήριες κάρτες που θα σταλούν σε όσους τους βοηθάνε, έπαιξε μαζί τους και τραγούδησε τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα.
«Το επίπεδο δημοκρατίας σε μια χώρα έχει σχέση με το πώς συμπεριφέρεται στους αδύναμους κρίκους της κοινωνίας. Είναι, λοιπόν, πολύ θλιβερό που σε αυτά τα χρόνια της κρίσης έχουμε παραμελήσει τα παιδιά μας. Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι σαν εσάς, υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανές τις δομές κοινωνικής προσφοράς με ελάχιστα μέσα. Εμείς θα είμαστε εδώ, όπως ήμασταν κι εδώ σαν άνθρωποι, να βοηθήσουμε τα παιδιά μας γιατί αλλιώς αυτή η χώρα δεν μπορεί να έχει μέλλον. Και χαίρομαι πάρα πολύ που επισημάνατε ότι πολλά από αυτά τα παιδιά που σήμερα είναι εδώ, αύριο θα είναι στα πανεπιστήμια, αύριο θα είναι μπροστά. Και μου ΄χει δοθεί η δυνατότητα όλα αυτά τα χρόνια αν δω αυτή την πορεία», δήλωσε ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Από την πλευρά του ο Κώστας Γιαννόπουλος τον ευχαρίστησε και σημείωσε «Σας καλωσορίζουμε στην προσπάθεια που κάνουμε να δώσουμε στα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο, στα παιδιά που έχουν κακοποιηθεί ή βασανιστεί τη δυνατότητα να επιβιώσουν, να συνεχίσουν τη ζωή τους, όπως τα παιδιά που κάποτε είχατε δει ως δημοσιογράφος και σήμερα είναι στα πανεπιστήμια.
Έχουν προχωρήσει τη ζωή τους, είναι καλά παιδιά και είναι καλοί για τον εαυτό τους και για την κοινωνία. Θα ήθελα, με την ευκαιρία αυτή, παρόλο που δεν είναι ημέρες που πρέπει να γκρινιάζουμε, να σας ευχηθούμε τα καλύτερα και να σας πούμε πως είστε ο μόνος που επισκέφτηκε το κατώφλι αυτών των σπιτιών, ο μόνος από το Κοινοβούλιο γενικότερα.
Θα θέλαμε, λοιπόν, να σας ζητήσουμε να στείλουμε ένα μήνυμα, ως εκπρόσωπος του Κοινοβουλίου, να στείλετε το μήνυμα πως η παιδική προστασία δεν τυχαίνει της ανάλογης προσοχής τα τελευταία χρόνια, μιλάμε για τα τελευταία χρόνια που είναι η κρίση, αλλά και πριν. Θα πρέπει να γίνει κάτι ούτως ώστε τα δικαιώματα των παιδιών να αντιμετωπιστούν πλέον με μεγαλύτερη σοβαρότητα και μεγαλύτερη πίεση. Και να πούμε ότι τα τελευταία τρία – τέσσερα χρόνια δεν πάμε να πούμε τα κάλαντα και υπάρχει λόγος γι’ αυτό».