Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Συρία: Η “αβάσταχτη ελαφρότητα” της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Η αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παρέμβει ενεργά στο δράμα που εξελίσσεται τα τελευταία δυο χρόνια στη Συρία καταδεικνύει την έλλειψη μιας αξιόπιστης ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής.

Της Γεωργίας Τρισμπιώτη*

@fosphotos.com Alexandros Katsis
@fosphotos.com Alexandros Katsis

Καθώς η φρίκη δεν έχει τελειωμό στην Συρία, άλλοι 60 νεκροί προστέθηκαν στη μακριά λίστα των θυμάτων της εξέγερσης κατά του καθεστώτος Άσαντ όταν την περασμένη Τετάρτη (20/02), μια ισχυρή έκρηξη βόμβας στο κέντρο της Δαμασκού έσπειρε το θάνατο. Η βόμβα είχε ως στόχο της τα γραφεία του κυβερνώντος κόμματος. Τι και αν ακριβώς από πίσω λειτουργούσε ένα δημοτικό σχολείο; Τι και αν οι κανόνες του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου που διέπουν τη διεξαγωγή των εχθροπραξιών, προτρέπουν τα εμπόλεμα μέρη να σεβαστούν τις αρχές της διάκρισης μεταξύ αμάχων και στρατιωτικών στόχων και της αναλογικότητας; Τι και αν το κέντρο της πόλης έσφυζε από ζωή εκείνη την ώρα; Τι αξία έχει η ζωή του άμαχου πληθυσμού μπροστά στην επίτευξη του στρατιωτικού στόχου; Καμία!

Η τραγωδία αυτή που στοίχισε τη ζωή σε περίπου 30 παιδιά, σημειώθηκε δυο μέρες μετά την λήψη απόφασης από το Συμβούλιο των Ευρωπαίων Υπουργών Εξωτερικών να “χαλαρώσουν” το εμπάργκο όπλων στη Συρία και να επιτρέψουν την ενίσχυση των ανταρτών με “μη θανατηφόρα όπλα”. Αυτή η απόφαση – έκπληξη αποτελεί μια συμβιβαστική λύση ανάμεσα στην Γαλλία και Μ. Βρετανία, υπέρμαχους της άρσης του εμπάργκο στη Συρία και την Γερμανία με τις Σκανδιναβικές χώρες πολέμιους της εν λόγω πρότασης.

Δυο χρόνια μετά την έναρξη της εμφύλιας διαμάχης στη Συρία, η Ευρωπαϊκή Ένωση στην προσπάθειά της να επιβεβαιώσει και να ενδυναμώσει το ρόλο της ως εγγυήτρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έναντι της Διεθνούς Κοινότητας, αποφασίζει με γνώμονα την ευαρέσκεια των μελών της να επιτρέψει την πώληση όπλων στους αντικαθεστωτικούς Σύριους (και όχι μόνο) αντάρτες. Για την ακρίβεια την πώληση “μη θανατηφόρων όπλων” που στόχο τους θα είναι η προστασία των αμάχων. Η απόφαση αυτή που μοιάζει καταδικασμένη σε αποτυχία αποτελεί μεγάλο πλήγμα για το κύρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί τα όπλα ανεξαρτήτου ονομασίας προκαλούν βία και η βία δεινά για τον λαό που θα την υποστεί.

Αποτελεί γενικότερα οξύμωρο να αναφερόμαστε σε μη θανατηφόρα όπλα γιατί ακόμα και όπλα όπως οι συσκευές ηλεκτρονικής ακινητοποίησης (taser), ή τα όπλα ηλεκτρομαγνητικών ακτίνων (ADS-Active Denial System) για την απώθηση εχθρών και διαδηλωτών, ή ακόμα και πιο απλά όπως το σπρέι πιπεριού και τα δακρυγόνα είναι δυνητικά θανατηφόρα όταν κατευθύνονται προς άτομα με προβλήματα υγείας ή άτομα που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.

Όπως επισημαίνεται από τη Διεθνή Αμνηστία, η χρήση των όπλων αυτών μπορεί εύκολα να οδηγήσει στην κατάχρηση καθώς κάποια είναι εύκολα στη μεταφορά τους και με το πάτημα ενός κουμπιού μόνο μπορούν να προκαλέσουν οξύ πόνο, χωρίς μάλιστα να αφήσουν σημάδια. Η χρήση τους από μη εκπαιδευμένα άτομα ενέχει πολλούς κινδύνους. Σύμφωνα με την Διευθύντρια της Διεύθυνσης Μη Θανατηφόρων Όπλων του Πενταγώνου, μια εκπαίδευση 80 ωρών είναι απαραίτητη για τη σωστή χρήση της “Ακτίνας του πόνου” (όπλο ηλεκτρομαγνητικών ακτίνων), ώστε να μην κινδυνεύουν ζωές.

Είναι λίγο δύσκολο να φανταστούμε τους αντάρτες να κάθονται στα “θρανία” για να εκπαιδευτούν στην χρήση αυτών των νέων οπλικών συστημάτων. Αλλά εξίσου δύσκολη μας φαίνεται η ελεγχόμενη χρήση τους όταν σε συνέντευξή του, στην εφημερίδα “Le Journal du Dimanche” τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Monzer Makhous, ο πρώτος «πρεσβευτής» του Εθνικού Συνασπισμού της Συριακής αντιπολίτευσης στη Γαλλία παραδέχεται ότι κάποια μέλη τους έχουν διαπράξει δολοφονίες και βασανισμούς τις οποίες καταδικάζει, αλλά επισημαίνει ότι αυτά τα περιστατικά είναι ελάχιστα σε σύγκριση με εκείνα του καθεστώτος.

Τέλος, την απορία σχετικά με το πως είναι συμβατή η πώληση και χρήση τέτοιων οπλικών συστημάτων με την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το σεβασμό της υγείας, της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας των πολιτών δεν πρόκειται να μας τη λύσει η Ευρώπη, αλλά το άμεσο μέλλον.

* Η Γεωργία Τρισμπιώτη, είναι Σύμβουλος Επικοινωνίας και οπαδός του Ανοιχτού Λογισμικού. Υπήρξε Διευθύντρια του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας. Αντιπρόσωπος- Συντονίστρια Επικοινωνίας της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού της Γενεύης στην Κολομβία και στη Ρουάντα.[space size=»20″]

(Visited 1 times, 1 visits today)
By