«Χρόνια πολλά Παναθηναϊκέ» και από τον Τζιμπρίλ Σισέ που έστειλε, μέσω twitter, τις ευχές του για την πράσινη ομάδα που σήμερα συμπληρώνει 107 χρόνια ζωής.
«Χρόνια πολλά Παναθηναϊκέ, 107 χρόνια σήμερα, πολύ υπερήφανος που αγωνίστηκα για ένα τόσο μεγάλο σύλλογο#paoforever» έγραψε χαρακτηριστικά ο Γάλλος άσος που σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται δείχνει την αγάπη του προς τον σύλλογο.
Η επέτειος του Παναθηναϊκού χαιρετίστηκε και από την «Παναθηναϊκή Συμμαχία» του Γιάννη Αλαφούζου και από την ΠΑΕ, ενώ για το βράδυ της Τετάρτης ο Ερασιτέχνης έχει προγραμματίσει τη δική του γιορτή.
Σαν σήμερα λοιπόν, πριν από 107 χρόνια, ο Γιώργος Καλαφάτης προχώρησε στην ίδρυση του Παναθηναϊκού. Το αφιέρωμα από τα prasinanea.gr:
Για πολλά χρόνια η ακριβής ημερομηνία γέννησης του Παναθηναϊκού παρέμενε ένα μυστήριο, μέχρι που το 2008 ήρθε στην επιφάνεια η πρώτη επίσημη αναφορά στο Τριφύλλι.
Αναλυτικά η αναφορά στον, τότε, ΠΟΑ:
Ο ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΘΗΝΩΝ.
‘Ούτος ιδρύθη την 3 Φεβρουαρίου 1908 ύπ’ αθλητών της Ποδοσφαιρίσεως και γνωστών φιλάθλων, ταχέως δε κατώρθωσε να καταλάβη έπίζηλον μεταξύ των Ποδοσφαιρικών Συλλόγων θέσιν έργαζόμενος πάντοτε ύπέρ τής ώς οίόν τε εύρυτέρας διαδόσεως τής παιδιάς ταύτης και της εν γένει ιδέας του αθλητισμού.
Ούτως έκτός των αγώνων ούς διεξήγαγε προς ομάδας των εκάστοτε καταπλεόντων ξένων πολεμικών μηδεμιάς ευκαιρίας παραληφθείσης, είνε το μόνον Σωματείον εκ των ειδικών τοιούτων όπερ απέστειλεν ίδία δαπάνη όμάδα είς τους κατά φθινόπωρον του 1908 τελεσθέντας Αθλητικούς Αγώνας εν Τρικκάλοις λαβόν και το υπό του Δήμου Τρικκαίων τεθέν έπαθλον.
Ο Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών έλαβε μέρος είς όλους τους ύπό τε του Συνδέσμου των Ελληνικών Αθλητικών και Γυμναστικών Σωματείων και υπό της Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων προκηρυχθέντας εκάστοτε Ποδοσφαιρικούς Αγώνας λαβών πλείστα έπαθλα, διά λόγους δε εσωτερικής τάξεως και τη αδεία του Συνδέσμου αποσχών των περυσινών αγώνων Ποδοσφαιρίσεως (1909)…’.
Μεταξύ των ιδρυτικών μελών ήταν, εκτός από τον Γ. Καλαφάτη, ο αδερφός του Αλέξανδρος, και οι Δουκάκης, Μπούμπουλης, Χρύσης, Γρανίτσας, Μαντζάκος,, Παπαγεωργίου, Γαέτας, Δεμερτζής, Σταυρόπουλος, Πάσχος, Μισακιάν, Ρέππας, Σαπούνιας, Γαρουφαλιάς.
Η μετέπειτα πορεία
Στις αρχές του 1910, ο Σύλλογος μετονομάστηκε σε Π.Π.Ο (Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός Όμιλος) και συνέχισε να δραστηριοποιείται και να κερδίζει μεγάλων αριθμό φιλάθλων.
Μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ξαναρχίζει η ποδοσφαιρική δραστηριότητα με τον ΠΠΟ να έχει υιοθετήσει το πράσινο χρώμα και το έμβλημα του τριφυλλιού, το οποίο σχεδίασε ο Γιώργος Χατζόπουλος, διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης και μέλος του Παναθηναϊκού.
Το τριφύλλι «έφερε» στον Παναθηναϊκό, ο αθλητής και μετέπειτα Γ.Γ. του Συλλόγου, Μιχάλης Παπάζογλου, ο οποίος το φορούσε στην ομάδα Χαλκηδόνα της Κωνσταντινούπολης όπου αγωνιζόταν. Το οριστικό όνομα, Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος αποφασίστηκε το 1922 και επισημοποιήθηκε στη Γενική Συνέλευση της 15ης Μαρτίου 1924.
Ο ιδρυτής Γιώργος Καλαφάτης
Διαβάστε μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του δημοσιογράφου και ερευνητή, Βαγγέλη Μελέκογλου, για τον ιδρυτή του Παναθηναϊκού:
«Ο Γιώργος Καλαφάτης, ο γεννημένος στις 17 Μαρτίου του 1890 στη Νεάπολη, στα ωραία Εξάρχεια των Αθηνών, με καταβολές Κεφαλλονίτικες, γιος του Διονύση και της Μαρίας, είχε ένα αδελφό κατά δύο χρόνια μεγαλύτερο -τον Αλέξανδρο, άριστο χημικό με σπουδές στο Κάιρο και συναθλητή του στα πρώτα χρόνια στον Εθνικό Γυμναστικό Σύλλογο αλλά και στον Πανελλήνιο Γ.Σ.- και τέσσερις αδελφές. Τη Μαρίνα, την Σμαράγδα, την Ειρήνη και την Ευφροσύνη. Θα τελειώσει τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και θα πάρει το πτυχίο του μαζί με κάποιους συνοδοιπόρους του –όπως τον Γιάννη Σταυρόπουλο, λαμπρό παιδίατρο και υφηγητή του Πανεπιστημίου που απεβίωσε τα χρόνια της κατοχής (το Νοέμβριο του ‘43). Η ιατρική θα τον γοητεύσει και αυτό το ιερό επάγγελμα θα το ακολουθήσει πιστά, για να καταταγεί στο Πολεμικό Ναυτικό κι εκεί, να γνωρίσει άλλες πιένες, μέχρι το τέλος της ζωής του.
Η ιστορία όμως αυτού του ανθρώπου, δεν είναι τόσο… μικρή, κρύβει πολλές περιπέτειες.
H ίδρυση
Η επιθυμία του Καλαφάτη, ήταν και επιθυμία όλων των άλλων. Ποια ήταν αυτή; Να δημιουργηθεί ένας σύλλογος, που να ασκεί αποκλειστικά την ποδοσφαιριστή. Κάποιος όμως, έπρεπε να κάνει την αρχή…
Η παρέα, σε κάθε ευκαιρία έβγαινε στις αλάνες να παίξει μπάλα. Πότε στο Ρουφ, πότε στο Γουδί, οπουδήποτε υπήρχε η δυνατότητα. Ο Καλαφάτης όμως, δεν μπορούσε να ησυχάσει. Δεν γινόταν να παίζει ποδόσφαιρο στις αλάνες, όταν άλλοι αθλητές έπαιζαν μπάλα στις κονίστρες ή, προπονούνταν ακόμη και στο Ποδηλατοδρόμιο, που ήταν το μεγαλύτερο γήπεδο της εποχής. Έτσι, το πήρε απόφαση να προχωρήσει στην υλοποίηση της σκέψης του: στη δημιουργία ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου!
Πρώτος άκουσε το μικρό Γιώργο ο αδελφός του, που δεν ήθελε και πολύ για να πειστεί. Αμέσως μετά, σειρά πήραν οι φίλοι τους, εκείνοι που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για το άθλημα και ανήκαν κατά κύριο λόγο στον Πανελλήνιο, με πρώτο και καλύτερο το Δημήτρη Δουκάκη. Αφού συνεννοήθηκαν, έκλεισαν και το ραντεβού για την πρώτη άτυπη συνέλευση. Ήταν για το πρωί της Κυριακής, 3 Φεβρουαρίου του 1908. Ο χώρος συγκέντρωσής τους, ήταν το Πολύγωνο, ψηλά, στο Πεδίον του Άρεως. Θα έπαιζαν μπάλα σίγουρα αλλά, το σημαντικότερο, εκείνοι οι 14 νέοι, θα συζητούσαν για το σύλλογο που θα ίδρυαν.
Ο Γιώργος τόχε πει το μυστικό του σε κάποιους φίλους του. Τους πιο κολλητούς. Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Δημήτρης ο Δουκάκης. Ίσως να το είχε εκμυστηρευτεί και στο Γιάννη το Σταυρόπουλο που μπήκε λίγο αργότερα στην ομάδα. Μπορεί να το ήξερε και ο Κωστής ο Τσικλητήρας, ίσως και κάποιοι ακόμη. Φυσικά με τον Αλέξανδρο τον αδελφό του που είχε επιστρέψει από το Κάιρο, μ’ αυτόν είχε μοιραστεί πριν απ’ όλους τον πόθο του για δημιουργία.
Το όνομα
Μετά από ώριμη σκέψη λοιπόν, εκείνη την Κυριακή της 3ης Φεβρουαρίου του 1908, βγήκε η απόφαση: ο νέος σύλλογος που θα ασκούσε αποκλειστικά το ειδικό άθλημα της ποδοσφαιρίσεως –ο δεύτερος, μετά το Γουδί που θα τολμούσε κάτι τέτοιο- θα αποκαλείτο Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών. Π.Ο.Α. δηλαδή, αυτός ήταν ο τίτλος του -που θα μπορούσε να λεγόταν και ΠΑΟ, αν η απόφαση είχε να κάνει με τον «Ποδοσφαιρικό Αθηναϊκό Όμιλο» ή, με τον «Ποδοσφαιρικό Αθλητικό Όμιλο» (αντί του τίτλου που εν τέλει δόθηκε, του «Ποδοσφαιρικού Ομίλου Αθηνών»). Τι πιο απλό και πόσο κοντά στην …επόμενη πραγματικότητα θα ήταν. Αντί για ΠΟΑ δηλαδή, να λεγόταν ΠΑΟ, ο Όμιλος που θα δημιουργούσαν εκείνοι οι νεαροί ιεροφάντες του αθλητισμού. Και θα ήταν κάτι το απόλυτα λογικό (και φυσιολογικό…) καθώς στη σκέψη τους κυριαρχούσε η δημιουργία ενός συλλόγου της Αθήνας…
Φοιτητής και δάσκαλος
Το 1916 ο Καλαφάτης ολοκληρώνει τις σπουδές του στη «Γυμναστική Σχολή». Διορίζεται τον Σεπτέμβριο στο γυμνάσιο Μεσολογγίου αλλά δεν ακολουθεί αυτή τη διαδρομή. Αντίθετα, από τις 7 Φεβρουαρίου του 1917 αναλαμβάνει διδάσκαλος Γυμναστικής στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Είναι και φοιτητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πλήρωνες τότε για να παρακολουθήσεις τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο και, γενικά, στις ανώτατες σχολές. Ο Καλαφάτης και πολλοί άλλοι αθλητές –μέλη εύπορων οικογενειών- δεν είχε πρόβλημα να το κάνει.
Ο γάμος
Το απόγευμα (ώρα 19.30) εκείνης της Κυριακής, 7 Ιουλίου του 1929, ο Γιώργος Καλαφάτης νυμφεύεται την Βασιλική, κόρη του Λεωνίδα και της Όλγας Ανδροπούλου, στο Ναό της Αγίας Ζώνης. Αυτός, στα 39 του, εκείνη, όπως δηλώθηκε στο ληξιαρχείο, στα 24 χρόνια.
Το ζεύγος Καλαφάτη, ο Γιώργος με τη Βασιλική, θα κατοικήσουν στην Κυψέλη, στην οδό Θήρας στον αριθμό 20, και εκεί θα περάσουν το υπόλοιπο του βίου τους.
Ο θάνατος
Τον Ιανουάριο του 1964, ο ιδρυτής αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. Νοσηλεύεται στο Ναυτικό Νοσοκομείο. Ημέρα Τετάρτη, 19 Φεβρουαρίου του 1964, ο Γιώργος Καλαφάτης άφηνε την τελευταία του πνοή. Στο Ναυτικό Νοσοκομείο, την αποφράδα εκείνη μέρα, στις 5.15 το απόγευμα, έφευγε από τη ζωή προδομένος από την καρδιά του, όπως κατέγραψε ο ιατρός Ανδρέας Παρασκευόπουλος. Ο Ιδρυτής του Παναθηναϊκού, ταξίδευε στις γειτονιές των αγγέλων… «.
Ο Παναθηναϊκός πέρασε από πολλά κύματα. Βγήκε όρθιος. Σήμερα, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι πολλά. Το σημαντικότερο ότι δεν έχει -και, πολύ δύσκολα θα έχει- το δικό του γήπεδο…