Ο Τσίπρας δεν αντέχει στην κριτική – Ο Πολάκης είναι κινητή πρόκληση για την Δημοκρατία
α και αυτό τον κάνει να την αντιμετωπίσει ως εχθρό, ως αντίπαλο». Ταυτίζει τον εργαζόμενο με τον εργοδότη, ταυτίζει τον υποψήφιο άνεργο με αυτόν που κατηγορεί ως διαπλεκόμενο, δηλαδή δεν έχει καμία αίσθηση του μέτρου αλλά και καμία αντοχή να δεχθεί την κριτική. Θα μπορούσε να απαντήσει πολύ απλά, πολύ ανθρώπινα, να μην ανοίξει τη συζήτηση επί της ουσίας με έναν εκπρόσωπο των εργαζομένων ή με κάποιον άνθρωπο που στο κάτω-κάτω καταθέτει την αγωνία του».
Ο Πολάκης είναι κινητή πρόκληση για την Δημοκρατία
Σχολιάζοντας την στάση του αναπληρωτή υπ. Υγείας, ο Ευ. Βενιζέλος τόνισε: «Ο κ. Πολάκης είναι αυτή τη στιγμή μία κινητή πρόκληση για τους δημοκρατικούς και κοινοβουλευτικούς θεσμούς, αλλά αυτό είναι πράγματι ένα ζήτημα το οποίο πρέπει να απασχολήσει τον κ. Τσίπρα. Τον ελληνικό λαό πρέπει να τον απασχολήσει το γενικότερο ζήτημα, πού πηγαίνουμε».
Ο Τσίπρας προσέβαλε τη νοημοσύνη μας στην ΔΕΘ
Ο Ευ. Βενιζέλος τόνισε ότι ο Αλέξης Τσίπρας «ήταν προσβλητικός για τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού και σε πάρα πολλά θέματα έκανε δηλώσεις άκρως επικίνδυνες για την πορεία της οικονομίας και άρα και την πορεία της χώρας». Και έφερε ως παράδειγμα το «να λησμονεί τελείως, με τεχνητή αμνησία τί είχε πει το 2014, λίγο πριν τις εκλογές ως «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», αλλά να λέει ταυτόχρονα ότι τις προεκλογικές του εξαγγελίες του 2015 τις εφάρμοσε στο ακέραιο, δηλαδή και αυτές που αφορούσαν τις συντάξεις και αυτές που αφορούσαν την φορολογική πολιτική και τον ΕΝΦΙΑ και αυτές που αφορούσαν την αγορά και τους μικρομεσαίους».
Ο κ. Βενιζέλος κατηγόρησε τον Πρωθυπουργό ότι «δεν έχει κανένα σχέδιο για το μέλλον καθώς η απάντησή του είναι, «μη στεναχωριέστε, θα έρθει η αυτόματη ανάπτυξη, θα πάρουμε το rebound, έχει πιεστεί το ελατήριο και θα εκτιναχθεί, ανεβάζοντας την χώρα και ανεβάζοντας το ΑΕΠ». Οπως παρατήρησε ο Ευ. Βενιζέλος «πράγματι, εάν διασώζαμε αυτό που είχαμε πετύχει μέχρι το Δεκέμβριο του 2014, θα είχαμε βγει τώρα από το ταπεινωτικό μνημόνιο και θα είχαμε πάει στην προληπτική πιστωτική γραμμή, θα είχαμε σιγά-σιγά βγει στις αγορές, θα είχαμε γίνει μία χώρα κανονική, μέσα σε μία Ευρώπη που αλλάζει και αλλάζει επικίνδυνα λόγω τον εξελίξεων που έχουμε σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ευρύτερη περιοχή. Δυστυχώς, κυρίως το πρώτο εξάμηνο –Ιανουάριος 2015 με Ιούλιο 2015– αλλά και μετέπειτα, αυτό συνεχίζεται, το ελατήριο δεν είναι απλώς πιεσμένο, ξεχαρβαλώθηκε, καταστράφηκε. Άρα, δυστυχώς, δεν υπάρχει προοπτική αυτόματης ανάπτυξης, η οποία να γίνει και βιώσιμη και δίκαιη, θέλει άλλο πολιτικό κλίμα».
Σύμφωνα με τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης «το μεγαλύτερο οικονομικό πρόβλημα της χώρας είναι το πολιτικό πρόβλημα, είναι η απουσία μίας κυβέρνησης που να μπορεί να πείσει και εσωτερικά τις δημιουργικές δυνάμεις, αλλά και διεθνώς».
Φενάκη η αυτοδυναμία
Ο Ευ. Βενιζέλος, αφού παρατήρησε ότι είναι «φενάκη» να πιστεύει κανείς ότι θα δοθεί λύση μέσα από μία αυτοδύναμη κυβέρνηση, όπως πιστεύει ο Κυρ. Μητσοτάκης τόνισε πως «ούτε ο κ. Τσίπρας είναι αυτοδύναμος, στηρίζεται στις ψήφους του κ. Καμένου και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων». Σημείωσε μάλιστα σαρκαστικά: «Είναι ένα νέο μόρφωμα εθνικολαϊκιστικό και ψάχνει ως εναλλακτική λύση τον κ. Λεβέντη και έτσι θέλει να καθοδηγήσει τη χώρα στο μέλλον, στην επέτειο των 200 ετών από την ελληνική επανάσταση, στην Ελλάδα η οποία θα κερδίσει τη θέση της μέσα στον κόσμο, δηλαδή μιλούμε τώρα για μία αφήγηση η οποία είναι καρικατούρα, είναι κωμική εξ ορισμού».
Για την Κεντροαριστερά: Οχι μάχη για καρέκλες
Αναφερόμενος στην Κεντροαριστερά είπε ότι είναι ο εκφραστής μιας εθνικής στρατηγικής, ενός σχεδίου για τη χώρα. Τόνισε ότι «αυτό το σχέδιο εμείς οφείλουμε να παρουσιάσουμε» και πρόσθεσε ότι «εμείς ως εκφραστές αυτής της ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής θα συμφωνήσουμε σε ένα επόμενο κυβερνητικό σχήμα με αυτούς που θα συμφωνήσουν μαζί μας».
Απέφυγε να σχολιάσει ποιος ευθύνεται για το «φιάσκο» της συμπόρευσης Δημοκρατικής Συμπαράταξης και Ποταμιού λέγοντας πως «δεν είμαι καθόλου αρμόδιος, έχω μείνει μακριά από τις επαφές». Ωστόσο τόνισε πως «η συζήτηση για το ποιο πρόσωπο θα ηγηθεί και ποιο πρόσωπο θα παίξει έναν δεύτερο ή τρίτο ρόλο και η συζήτηση για τα οργανωτικά σχήματα, για συνδιασκέψεις, συνέδρια κ.λπ., είναι δευτερεύουσας σημασίας».
Υπογράμμισε μάλιστα ότι η καρέκλα δεν θα έπρεπε να είναι επίδικο αντικείμενο μιας τέτοιας συζήτησης. «Θα λυπηθώ πάρα πολύ εάν διαπιστώσω ότι η συζήτηση γίνεται για ένα πουκάμισο αδειανό. Βλέπετε, εγώ εγκατέλειψα μία καρέκλα που την έβλεπα ως όργανο για να βοηθηθεί η χώρα στη διαχείριση μιας ιστορικής περιόδου».