Συνέντευξη έδωσε η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου
Η πρώην πρόεδρος της Βουλής και πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου εξαπέλυσε διμέτωπη επίθεση στην κυβέρνηση με αφορμή την επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση, τις γερμανικές αποζημιώσεις, αλλά και το γεγονός ότι παραμένει κενό γράμμα η κυβερνητική δέσμευση για ενεργοποίηση της δικαστικής απόφασης που δικαιώνει τους συγγενείς των θυμάτων του Διστόμου.
Η κ. Κωνσταντοπούλου, που θα βρεθεί αύριο στο Δίστομο ενόψει των εκδηλώσεων μνήμης για τη σφαγή των Διστομιτών από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, μίλησε στον ραδιοσταθμό Ενα της Κεντρικής Ελλάδας. Απαντώντας σε ερώτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση, η πρώην πρόεδρος της Βουλής υποστήριξε ότι «είναι κατάδηλο ότι και ο κύριος Τσίπρας προσωπικά και ο κύριος Βούτσης προσωπικά και ο κύριος Παυλόπουλος προσωπικά, τρεις θεσμικοί, πολιτειακοί παράγοντες, που οφείλουν να διαφυλάσσουν το Σύνταγμα, το έχουν καταλύσει. Το έχουν καταλύσει με αυτοπρόσωπες ενέργειες, πράξεις και παραλείψεις τους. Είναι κατάδηλο ότι κυβερνούν περιφρονώντας το Σύνταγμα και την Δημοκρατία, η οποία περιέχεται στην συνταγματική τάξη. Είναι, λοιπόν, προκλητικό, από κάθε άποψη, να μιλούν για Συνταγματική Αναθεώρηση εκείνοι που καταλύουν το Σύνταγμα καθημερινά και εκείνοι που έχουν παραδώσει την εθνική κυριαρχία, την λαϊκή κυριαρχία, την εθνική ανεξαρτησία, την κοινοβουλευτική λειτουργία και, συνολικά, τη δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος στους δανειστές».
Η κ. Κωνσταντοπούλου, όμως, επιτέθηκε και εναντίον του υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου για το γεγονός ότι δεν έχει τηρήσει την δέσμευσή του, στις προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης περιόδου διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με την οποία θα υπέγραφε για να ενεργοποιηθεί η εκτέλεση της δικαστικής απόφασης για την αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων του Διστόμου. «Αυτή η υπογραφή ακόμη δεν έχει μπει και αυτό που είναι αντιληπτό, είναι ότι κάποιοι συνθηκολόγησαν, όχι μόνο στο επίπεδο της παράδοσης της κυριαρχίας της χώρας και της προδοσίας των προσδοκιών, αλλά και των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού, συνθηκολόγησαν και στο επίπεδο της Ιστορίας. Γιατί αποτελεί ιστορικό χρέος η διεκδίκηση αυτών των αποζημιώσεων. Αποτελεί ηθικό καθήκον για οποιονδήποτε θέλει να λέγεται εκπρόσωπος αυτού του λαού, του τόσο γενναίου, που έδωσε τέτοιες μάχες, έκανε τέτοιο αγώνα και όρθωσε ανάστημα αντίστασης όταν πάρα πολλοί άλλοι λαοί υποχωρούσαν μπροστά στη θηριωδία του ναζισμού».