Πώς σχολιάζουν την απόφαση δικαστικοί κύκλοι
Χαμηλούς τόνους συνιστούν προς όλες τις κατευθύνσεις δικαστικές πηγές, με αφορμή δηλώσεις περί δικαίωσης των κατηγορουμένων βουλευτών της ΧΑ που αφέθηκαν ελεύθεροι.
Έγκυροι δικαστικοί κύκλοι τονίζουν ότι οι τρεις βουλευτές δεν απώλεσαν την ιδιότητα του κατηγορουμένου στην υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης, καθώς η διερεύνηση των στοιχείων συνεχίζεται.
Υπογραμμίζουν μάλιστα, ότι η επιβολή περιοριστικών όρων έχει συγκεκριμένη νομική ερμηνεία σύμφωνα με την οποία δεν έχουν εκλείψει τα στοιχεία βάσει των οποίων απαγγέλθηκαν κατηγορίες. Αντίθετα μάλιστα, σημειώνουν, τα στοιχεία θεωρούνται «δεμένα» πλην όμως οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι δεν κρίθηκαν ύποπτοι φυγής, ούτε ύποπτοι διάπραξης νέων αδικημάτων, καθώς είναι πλέον γνωστά πρόσωπα και γεγονότα, όπως και οι μεταξύ τους διασυνδέσεις.
Ακόμη, αναφέρουν ότι η προφυλάκιση του Γιάννη Λαγού ήταν μονόδρομος, καθώς τα στοιχεία συνδέουν άμεσα τον βουλευτή με την υπόθεση της δολοφονίας του μουσικού Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι.
Η απελευθέρωση των συλληφθέντων βουλευτών της Χρυσής Αυγής «δεν σημαίνει ότι είναι αθώοι» τονίζει σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μαίρη Μπόση, επίκουρη καθηγήτρια Διεθνούς Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.
«Σε μια πρώτη φάση έγινε μια πρώτη ανάκριση.. Είναι μια πρώτη κρούση που γίνεται.. Πρέπει θεωρητικά να περιμένουμε και το επόμενο βήμα των αρχών», προσθέτει.
Η κ. Μπόση τόνισε πως δεν ξαφνιάστηκε καθόλου με τις αποκαλύψεις για τη δράση της Χρυσής Αυγής. Όπως τονίζει χαρακτηριστικά, «η Χρυσή Αυγή αλλά και τα αντίστοιχα κόμματα αυτού της ιδεολογικής σκέψης σε παγκόσμιο επίπεδο δεν έχουν ποτέ κρύψει τις απόψεις, τις σκέψεις τους, το ιδεολογικό τους υπόβαθρο».
Αναφερόμενη στη δράση των νεοναζιστικών ομάδων σε πανευρωπαικό επίπεδο, η κα Μπόση εκτιμά ότι μέλη των ακοροδεξιών, νεοναζιστικών οργανώσεων είναι «είτε στις παρυφές ακραία συντηρητικών κομμάτων, όπως είδαμε στη Γερμανία, την Αυστρία, το βλέπουμε σε όλη την Ευρώπη αυτή τη στιγμή, είτε μπορεί ταυτόχρονα να βρίσκονται εντός των κρατικών μηχανισμών ως παρακρατικός μηχανισμός, αλλά εντός του κράτους. Και αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν παρά να είναι μέσα στις διωκτικές αρχές, τις δυνάμεις ασφαλείας, στο στρατό κλπ».
Υπάρχουν «πάρα πολλά στοιχεία συνεργασίας των οργανώσεων, των κομμάτων, των ομάδων αυτού του τύπου και μάλιστα έχουμε ενδείξεις και αποδείξεις της συνεργασίας και μάλιστα όχι μόνο μέσω του διαδικτύου, αλλά με επαφές, ανταλλαγές τεχνογνωσίας, επισκέψεων και πολλές φορές ακόμη και με διοργάνωση «αθλητικών συναντήσεων» -όπως το λένε αυτοί- δηλαδή με κοινή παρουσία σε στρατόπεδα όπου γυμνάζονται» προσθέτει η καθηγήτρια Διεθνούς Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.
ΑΠΕ-ΜΠΕ