Τα εννέα σημεία στα οποία εδράζεται η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης επισήμανε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών
Την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές του β’ εξάμηνο του 2014 προανήγγειλε από το βήμα της βουλής, όπου συζητείται για τρίτη ημέρα ο νέος κρατικός προϋπολογισμός, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας.
Στη συζήτηση που διεξάγεται σε άδεια έδρανα, καθώς στην αίθουσα δεν υπάρχουν περισσότεροι από 15- 20 βουλευτές, ο Χρ. Σταϊκούρας χαρακτήρισε «ασφυκτικό» το πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής και τόνισε ότι τα έσοδα σε δημοσιονομική βάση επιτυγχάνουν τους στόχους που είχαν τεθεί, γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά την τελευταία 5ετία. «Η επίτευξη αυτή, εντός του 6ου συνεχόμενου έτους ύφεσης, συνιστά θετική προοπτική και επιτρέπει συγκρατημένη, αλλά ρεαλιστική αισιοδοξία και για το επόμενο έτος», είπε και αναφέρθηκε στα εννέα σημεία στα οποία εδράζεται η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης.
1ον. Στην ένταξη του «σκιώδους» τμήματος της οικονομίας στο «εμφανές» πεδίο της και στη φορολόγησή του.
Η προσπάθεια πρέπει να εστιαστεί, όπως άλλωστε και γίνεται, στο χτύπημα της παραοικονομίας, στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και στην καταπολέμηση της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής.
Όσο περισσότερο προσεγγίζουμε αυτό το στόχο τόσο διευρύνεται η ευχέρεια για ελάφρυνση των συνεπών φορολογούμενων.
2ον. Στη διασφάλιση της πιστής εφαρμογής των κανόνων και πρακτικών χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και πειθαρχίας.
Κανόνες και πρακτικές που έχουν ήδη οδηγήσει σε σημαντική περιστολή των δαπανών.
3ον. Στη δημιουργία ενός δίκαιου, αποτελεσματικού και σύγχρονου κράτους.
Ενός κράτους που θα ανταποκρίνεται, με επάρκεια, στα αιτήματα της σύγχρονης ελεύθερης κοινωνίας για οικονομική αποτελεσματικότητα και κοινωνική δικαιοσύνη.
4ον. Στη βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων οικονομικών, με την αύξηση της αποτελεσματικότητας των πόρων.
Με την ενίσχυση, σταδιακά, των δαπανών που έχουν υψηλό πολλαπλασιαστή και απόδοση, προάγουν την οικονομική ανάπτυξη και δημιουργούν υψηλή κοινωνική ανταποδοτικότητα.
Αυτός ο προσανατολισμός των δημόσιων δαπανών συνάδει και με τη θεωρία της ενδογενούς ανάπτυξης, σύμφωνα με την οποία παράγοντες όπως η εκπαίδευση, η έρευνα και ανάπτυξη δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική.
5ον. Στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών, ώστε να περιορισθεί το υψηλό, πράγματι, ποσοστό του πληθυσμού που έχει περάσει το «κατώφλι» της φτώχειας.
Με στοχευμένες παρεμβάσεις κοινωνικής πολιτικής.
Αλλά και με τον εξορθολογισμό των μηχανισμών αναδιανομής εισοδήματος.
6ον. Στη δημιουργία ενός σύγχρονου κράτους.
Με τη βελτίωση της ποιότητας των θεσμών.
Με τη δραστική μείωση της γραφειοκρατίας.
Με την ποιοτική αναβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών, των θεσμών και των λειτουργιών του κράτους.
Με την ενίσχυση του κοινωνικού κεφαλαίου.
7ον. Στην αύξηση των επενδύσεων και στην ενίσχυση των εξαγωγών, καθώς και στη διατήρηση της κατανάλωσης σε υψηλά επίπεδα, έχοντας, όμως, σημαντικά μικρότερο συντελεστή βαρύτητας στη διαμόρφωση του ΑΕΠ.
Εκτιμάται ότι θετικές επιδράσεις στην πραγματική οικονομία θα έχουν η υλοποίηση των επενδυτικών σχεδίων από πόρους του ΕΣΠΑ και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, η υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, η ενδυνάμωση του ανταγωνισμού στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, η ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης και αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος.
8ον. Στην περαιτέρω ενίσχυση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους.
Η χώρα οφείλει να «φρενάρει» ριζικά την αυξητική δυναμική και να αντιστρέψει την τάση, τόσο σε απόλυτο μέγεθος όσο και ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Αυτό θα υλοποιηθεί αφενός με την επίτευξη διατηρήσιμων, βιώσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων και την ισχυροποίηση των αναπτυξιακών εργαλείων και, αφετέρου, με την αρωγή των εταίρων για την ελάφρυνσή του.
Το ζήτημα παραμένει ανοικτό.
9ον. Στη διαμόρφωση των συνθηκών για την έξοδο της χώρας στις αγορές.
Προς αυτή την κατεύθυνση, και σε συνδυασμό με τις ήδη σημαντικές δημοσιονομικές επιδόσεις και τις αισιόδοξες μακροοικονομικές ενδείξεις, προωθείται ο σχεδιασμός χρηματοοικονομικών τεχνικών που θα καταστήσουν εφικτή την επιστροφή της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου μέσω προσφυγής σε νέο δανεισμό, μεσοπρόθεσμης διάρκειας, κατά το 2ο εξάμηνο του 2014.