Ένα πολύ μεγάλο θέμα ανοίγει η πρόθεση του Peter Malinauskas, πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας, να εισαγάγει διαβάθμιση των αδειών οδήγησης διαχωρίζοντας τα αυτοκίνητα υπέρ-υψηλών επιδόσεων.
Είναι ένα θέμα που θα έπρεπε εν πολλοίς να απασχολεί όλες τις χώρες και με αφορμή τα αλλεπάλληλα τροχαία που έχουμε κατά καιρούς δει -ακόμα και στη χώρα μας- με εμπλεκόμενα αυτοκίνητα υπερ-υψηλών επιδόσεων. Τα γνωστά σε όλους μας supercars.
Πριν από μερικές μέρες ο Malinauskas ανακοίνωσε ότι θα υπάρξει ένα νέο σύστημα εξέτασης και πιστοποίησης των οδηγών που θέλουν να χρησιμοποιούν «σπορ αυτοκίνητα υψηλών επιδόσεων», καθώς όπως εξήγησε, αυτό συμβαίνει με τις άδειες μοτοσικλετών και φορτηγών, οι οδηγοί των οποίων θα πρέπει να υποβληθούν σε ειδική εκπαίδευση και να πληρούν άλλες προϋποθέσεις σε σχέση με εκείνους που απλά οδηγούν ένα μικρό αυτοκίνητο.
Στα μέτρα που φέρνει προς ψήφιση από το κοινοβούλιο, ο Malinauskas περιλαμβάνει και την απαγόρευση της απενεργοποίησης του traction control σε οχήματα με «υψηλές επιδόσεις». Επιπλέον προτείνεται να γίνει αυστηρότερος ο νόμος που προβλέπει την αφαίρεση της άδειας οδήγησης σε περίπτωση τροχαίου με απώλεια ζωής, με τον οποίο μέχρι σήμερα, ο εμπλεκόμενος οδηγός μπορεί και παραμένει κάτοχος του διπλώματος οδήγησης καθ’ όλη τη χρονική διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας για την εξαγωγή τελικής ετυμηγορίας.
Αφορμή για τα παραπάνω στάθηκε ένα περιστατικό που σημειώθηκε το 2019, όταν ο οδηγός μιας Lamborghini Huracan έχασε τον έλεγχο του πανίσχυρου αυτοκινήτου και έπεσε πάνω σε δύο παιδιά που περπατούσαν σε παρακείμενο πεζοδρόμιο. Το αποτέλεσμα ήταν μια 15χρονη να χάσει επιτόπου τη ζωή της και η φίλη της να τραυματιστεί σοβαρά. Το δικαστήριο έκρινε ένοχο για «οδήγηση χωρίς τη δέουσα προσοχή» τον οδηγό που έχασε τον έλεγχο της Huracan αλλά τον αθώωσε για το φόνο του κοριτσιού, για τον οποίο αρχικά είχε κατηγορηθεί.
Ο δικαστής δικαιολόγησε την απόφασή του αυτή, καθώς στο δικαστήριο δεν μπορούσε να αποδειχθεί πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ο οδηγός της Huracan επιτάχυνε εσκεμμένα και με επικίνδυνο τρόπο…
Εδώ λοιπόν, με αφορμή και τη διάθεση του πρωθυπουργού της Νότιας Αυστραλίας, ανοίγει και το θέμα που δεν αφορά μόνο τη μακρινή σε εμάς χώρα αλλά μάλλον θα πρέπει να απασχολήσει τις κυβερνήσεις όλου του κόσμου.
Χρησιμοποιώντας κοινή λογική και μόνο, μπορεί να «δει» κανείς πως τα supercars, καθώς και κάθε δυνατό αυτοκίνητο που διατίθεται νόμιμα από τις εταιρείες στις αγορές, θα έπρεπε να χρειάζεται κάποια «πιστοποίηση ικανοτήτων» για να μπορεί να το οδηγήσει κάποιος.
Όπως συμβαίνει και με τα διπλώματα για τις μοτοσικλέτες και τα φορτηγά, όπου το δίπλωμα δεν είναι ένα για όλες τις περιπτώσεις αλλά και στις αγωνιστικές «λισάνς» που και αυτές έχουν διαβάθμιση ανάλογα με το είδος των αγώνων που θέλει να εμπλακεί κανείς, έτσι θα έπρεπε να είναι και για τα αυτοκίνητα.
Είναι απόλυτα λογικό να χρειάζεται κάποια διαβάθμιση στο δίπλωμα του οδηγού, καθώς δεν έχει τις ίδιες απαιτήσεις η οδήγηση ενός Toyota Aygo X και μιας Ferrari 488 Pista ή κάποιας Porsche 911. Δεν είναι καθόλου «ρατσιστικό» να απαιτείται απόδειξη ειδικών ικανοτήτων, ειδικά τώρα που τα ηλεκτρικά μοντέλα έρχονται με φόρα και ασυνήθιστα πολλά άλογα.
Ένα ριζικά διαφοροποιημένο σύστημα πρακτικής εξέτασης για να μπορεί να πιστοποιεί πως ο οδηγός έχει αποδείξει την ικανότητά του να χειριστεί με ασφάλεια τις ικανότητες του αυτοκινήτου που οδηγεί, είναι απολύτως απαραίτητο και μάλιστα άμεσα. Για να προληφθούν ατυχήματα και δυστυχήματα αλλά και να υπάρξει ένας εξορθολογισμός στη χρήση του αυτοκινήτου που μέχρι σήμερα η μόνη προϋπόθεση για να το οδηγεί κανείς, είναι να μπορεί να το… πληρώσει για αγορά ή ενοικίαση.