Δευτέρα, 20 Μαΐου, 2024

Βενιζέλος: «Μόνο το ΠΑΣΟΚ έχει συνέχεια και συνέπεια»

«Ο ΣΥΡΙΖΑ προσχώρησε σε αυτά που έλεγε και έκανε το ΠΑΣΟΚ» ανέφερε ο Ευάγγελος Βενιζέλος

venizelos

Όπως η ΝΔ έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ προσχώρησε σε αυτά που έλεγε και έκανε το ΠΑΣΟΚ, επισήμανε ο Ευάγγελος Βενιζέλος σημειώνοντας ότι το ΠΑΣΟΚ είναι «ο μόνος χώρος ο οποίος έχει συνέχεια, συνέπεια».

Ο κ. Βενιζέλος χαρακτήρισε θλιβερό το πρόγραμμα που παρουσίασε την Κυριακή ο ΣΥΡΙΖΑ τονίζοντας ότι ενώ το πραγματικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι το μνημόνιο που υπέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας «πίσω από κάθε μνημονιακό μέτρο, υπάρχει το λεγόμενο παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ». Ο τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ για προσπάθεια «υπονόμευσης των δεσμεύσεων, εξομάλυνσης, διόρθωσης που στην πραγματικότητα είναι μια νέα πολιτική εξαπάτηση».

«Το παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο επικίνδυνο και τόσο απατηλό, όσο το παράλληλο νόμισμα» είπε ο κ. Βενιζέλος.

«Δεν είναι το θέμα να διαλέξουμε ανάμεσα σε Τσίπρα ή Μεϊμαράκη. Νομίζω ότι λύσεις τέτοιες μπορούν να βρεθούν, εφόσον υπάρχει η βούληση, η οποία είναι αναγκαστική και επιβεβλημένη, της συνεργασίας όλων των δημοκρατικών ευρωπαϊκών δυνάμεων. Αυτό το λέγαμε εμείς από το 2012. Δεν είναι τωρινή θέση» σημείωσε.

Αναφερόμενος στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που μετακινήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Βενιζέλος επισήμανε: «Αν το καινούργιο είναι το πολιτικό προσωπικό που έφυγε από το ΠΑΣΟΚ ως αντιμνημονιακό για να καταλήξει θλιβερά φιλομνημονιακό στο ΣΥΡΙΖΑ, τότε πράγματι αυτό είναι το καινούργιο – παλιό».

Όσο για την μέχρι τώρα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Βενιζέλος αναρρωτιέται: «Δώσανε στη δημοσιότητα ένα σχέδιο προγράμματος, το οποίο είναι θλιβερό, σε σχέση με το πανηγυρικό, θα έλεγα, γενναιόδωρο και ανεύθυνο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης πριν από 7 μήνες. Τι έγινε το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης; Τι γίνανε οι υποσχέσεις για παροχές 14 δισεκατομμυρίων ευρώ; Τι έγινε η παραδείσια πρόταση του Ιανουαρίου»; Ενώ για το περίφημο δίλημμα «παλαιού-νέου» ο κ. Βενιζέλος σημειώνει ότι: «Όλο το παλιό, βαθύ ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα, αλλά θα μου επιτρέψετε να πω και η συνδικαλιστική Ν.Δ., η εξίσου βαθιά, έχουν μετακομίσει είτε στον κ. Τσίπρα, είτε στον κ. Λαφαζάνη». Και κλείνει δανειζόμενος στίχους από ένα ποίημα του Μπρεχτ που μεταξύ άλλων γράφει ότι: «Έτσι το Παλιό έκανε την εμφάνισή του σε Νέο μασκαρεμένο, και έφερε αλυσοδεμένο μαζί του το Νέο να το παρουσιάσει σαν Παλιό».

Ξεκινώντας την συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Βενιζέλος ερωτάται αν αν θεωρεί ότι αυτές θα είναι οι τελευταίες εκλογές για το 2015. «Έτσι πρέπει. Δεν μπορεί κανείς να το πει αυτό μετά βεβαιότητος, ιδίως όταν έχεις τον κ. Τσίπρα να λέει ότι δεν βλέπει με προθυμία και θετική διάθεση τις συνεργασίες. Ότι θέτει όρους στις συνεργασίες, ή ότι γι’ αυτόν η πρώτη προτίμηση είναι να συνεχίσει το κόμμα του αυτοδύναμο, ή το πολύ – πολύ σε συνεργασία με τον κ. Καμμένο».

«Αυτό προσβάλει την κοινή λογική. Περισσότερο απ’ όλα προσβάλει τις εθνικές ανάγκες, γιατί απεδείχθη ότι χρειάζονται πολύ μεγάλες συσπειρώσεις, συστρατεύσεις. Πρέπει να κινητοποιηθούν όλες οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και βέβαια χρειάζεται μια κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας, όλων των δημοκρατικών δυνάμεων που δηλώνουν ότι αποδέχονται το ευρωπαϊκό πλαίσιο αναφοράς για την πορεία της χώρας».

«Άλλωστε στη Βουλή που διελύθη απεδείχθη ότι χωρίς τις ψήφους της αντιπολίτευσης δεν μπορούσαν να περάσουν τα κρίσιμα νομοσχέδια, αυτά που κατέστησε αναγκαία ο κ. Τσίπρας με την πολιτική του, γιατί το τρίτο μνημόνιο δεν ήταν ούτε αναπόφευκτο, ούτε μοιραίο. Αυτό λοιπόν που κατέστη αναγκαίο ως κοινοβουλευτική συνεργασία στην προηγούμενη Βουλή, είναι απολύτως αναγκαίο στη νέα Βουλή, ώστε και να μην διαλυθεί και να μπορέσει να πορευθεί η χώρα στα σοβαρά, χωρίς ψέματα και χωρίς ψευδαισθήσεις».

Στην ερώτηση για το ποιές θα μπορούσαν να είναι οι μετεκλογικές συνεργασίες, ο κ. Βενιζέλος απαντά: «Τα δυο μεγάλα κόμματα, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις σίγουρα. Δηλαδή και ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ. πρέπει να είναι μέσα σε αυτή την προσπάθεια».

Και συνεχίζει επισημαίνοντας: «Από εκεί και πέρα τα άλλα δύο κόμματα της Βουλής τα οποία ανήκουν στην αντιπολίτευση, έχουν σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Δηλαδή το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ και από εκεί και πέρα δεν ξέρω ποιες άλλες δυνάμεις θα υπάρξουν στη νέα Βουλή, οι οποίες με θάρρος θα δηλώσουν ότι αποδέχονται τη μόνη στρατηγική που εμείς λέγαμε ότι είναι πραγματικά μόνη, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Κάποιοι πίστευαν, ή έλεγαν ότι πιστεύουν πως υπάρχει εύκολη λύση μέσα στο ευρώ ή λύση με επιστροφή στη δραχμή, νομίζω ότι όλοι έχουν καταλάβει ότι αυτά ήταν εύκολα λόγια, δημαγωγικά, πάνω στις πλάτες της δικής μας υπευθυνότητας. Και το βίωμα των τελευταίων 7 μηνών, έχει δείξει ότι τα λόγια είναι εύκολα, η πράξη δύσκολη και τώρα όλοι νομίζω ότι έχουν καταλάβει ποιο είναι το αληθινό και ποιο το ψεύτικο».

Απαντώντας στην ερώτηση για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει πλέον την θέση του ΠΑΣΟΚ στον πολιτικό χάρη της Ελλάδας, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σημείωσε: «Ο χώρος της κεντροαριστεράς είναι ένας ευρύτατος χώρος στον οποίο εντάσσονται όσοι πιστεύουν στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, όσοι πιστεύουν στο λεγόμενο προοδευτικό κέντρο, όσοι πιστεύουν σε αυτό που εξέφρασε το ΠΑΣΟΚ για πολλές δεκαετίες, αλλά και πριν το ΠΑΣΟΚ, δυνάμεις οι οποίες κυρίως στεγαζόντουσαν στο κεντρώο χώρο. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Τσίπρας δηλώνει ακόμη αριστερός, ριζοσπάστης και ήταν ο επίσημος εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Άρα λοιπόν σημασία δεν έχει τι δηλώνεις κάθε φορά, αλλά ποια είναι η διαδρομή σου, ποιος είναι ο πολιτισμός σου και ο κ. Τσίπρας δεν ανήκει στον πολιτισμό της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, ανήκει σε μια ριζοσπαστική αντίληψη την οποία εξέφρασε με πάρα πολύ άγαρμπο και αποτυχημένο τρόπο.

«Βεβαίως έχετε απόλυτο δίκιο, ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ μετακινήθηκε στο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και άνθρωποι από άλλες προελεύσεις κομματικές και εκλογικές, οι οποίοι πίστεψαν ότι μπορεί εκεί να υπάρξει κάτι καλύτερο. Δηλαδή κάποιοι πίστεψαν στις ριζοσπαστικές υποσχέσεις, κάποιοι πίστεψαν ότι όλα αυτά δεν είναι αλήθεια, αλλά ότι με ασφάλεια κάποιοι θα κερδίσουν από την διαπραγμάτευση μιας άλλης ομάδας με αντιλήψεις οι οποίες είναι ανατρεπτικές. Απεδείχθη ότι όλα αυτά είναι άκρως επικίνδυνα, ότι η χώρα έχασε χρόνο, χώρο, οπισθοχώρησε, ηττήθηκε, υπέστη βλάβη οικονομική τεράστια με την επιστροφή στην ύφεση, στα ελλείμματα, με τα capital controls, με όλη αυτή την απαισιοδοξία που έχει κατακλύσει την ελληνική κοινωνία και οικονομία, με την αμαύρωση της διεθνούς εικόνας της χώρας, κάτι το οποίο είναι πολύ κακό για κάθε οικονομική δραστηριότητα».

«Και βέβαια τώρα όλοι θα κριθούμε με τελείως διαφορετικά κριτήρια. Υπό την έννοια αυτή το ΠΑΣΟΚ βεβαίως είναι ταπεινωμένο και ακρωτηριασμένο και μικρό, διότι υπέστη τη μεγαλύτερη πολιτική βλάβη από την περίοδο του μνημονίου, αλλά είναι ο μόνος χώρος ο οποίος έχει συνέχεια, συνέπεια. Αποδεικνύεται ότι αυτό που έκανε και αυτό που έλεγε είναι αυτό στο οποίο προσχώρησε η Ν.Δ. στην αρχή, η οποία ήταν αντιμνημονιακή, προσχώρησε η ΔΗΜΑΡ, παρά τις παλινωδίες της, λέω η παλιά ΔΗΜΑΡ, όχι η σημερινή η οποία τώρα συνεργάζεται με τον κ. Θεοχαρόπουλο, με το ΠΑΣΟΚ, αλλά μακάρι αυτό να είχε γίνει το 2012, όπως εμείς είχαμε προτείνει. Και βεβαίως τώρα προσχωρεί στην αντίληψη αυτή και ο ΣΥΡΙΖΑ. Και όταν λέω ο ΣΥΡΙΖΑ, εννοώ ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει απομείνει, ο ακρωτηριασμένος επίσης ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έχει χάσει τόσους βουλευτές του και τόσα στελέχη του με τον κ. Λαφαζάνη και την κυρία Κωνσταντοπούλου, ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα».

Απαντώντας στο αν θα υπάρξουν επιπλέον διαρροές προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Βενιζέλος απαντά: «Ε, όχι δεν νομίζω ότι θα πάρει κανέναν από εμάς. Το ΠΑΣΟΚ τώρα είναι μικρό, αλλά πάρα πολύ, θα έλεγα, σταθερό και έχει απομείνει ένας σκληρός πυρήνας ο οποίος έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου. Και εν πάση περιπτώσει ποιος θα γοητευτεί τώρα από τις επαγγελίες του κ. Τσίπρα;

«Προσέξτε, χθες δώσανε στη δημοσιότητα ένα σχέδιο προγράμματος, το οποίο είναι θλιβερό, σε σχέση με το πανηγυρικό, θα έλεγα, γενναιόδωρο και ανεύθυνο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης πριν από 7 μήνες. Τι έγινε το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης; Τι γίνανε οι υποσχέσεις για παροχές 14 δισεκατομμυρίων ευρώ; Τι έγινε η παραδείσια πρόταση του Ιανουαρίου; Το Σεπτέμβριο, δηλαδή 7 μήνες αργότερα, 9 μήνες αργότερα, η πρόταση αυτή είναι μια πρόταση που περιλαμβάνει το μνημόνιο. Ένα μνημόνιο στο οποίο δεν είχαμε λόγο να είμαστε, γιατί εάν ακολουθούσαμε τη διαδρομή που είχαμε χαράξει, στις 28 Φεβρουαρίου θα είχαμε περάσει στην προληπτική πιστωτική γραμμή. Θα είχαμε κάνει ένα βήμα έξω από το μνημόνιο, όχι ένα βήμα πίσω ,προς ένα βαθύτερο, σκληρότερο μνημόνιο».

«Τώρα βλέπω το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι το μνημόνιο και από πίσω από κάθε μνημονιακό μέτρο, υπάρχει το λεγόμενο παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, με μια προσπάθεια υπονόμευσης των δεσμεύσεων, εξομάλυνσης, διόρθωσης που στην πραγματικότητα είναι μια νέα πολιτική εξαπάτηση. Διότι δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα διαφορετικό από αυτό που συνέβη με την ιστορία του παράλληλου νομίσματος του κ. Βαρουφάκη, που ήταν ο υπουργός του κ. Τσίπρα.
Δηλαδή από την περιπέτεια του παράλληλου νομίσματος, που θα οδηγούσε τη χώρα στο grexit, στην ταπείνωση, στη γενικευμένη φτώχια, τώρα έχουμε το παράλληλο πρόγραμμα το οποίο είναι τόσο επικίνδυνο και τόσο απατηλό, όσο το παράλληλο νόμισμα».

Στην έρώτηση αν μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση με συνεργασία Τσίπρα-Μεϊμαράκη, ο κ. Βενιζέλος λέει ότι το θέμα δεν είναι οι πρωθυπουργοί. Και συμπληρώνει: «Εδώ η χώρα πορεύεται τώρα με υπηρεσιακή πρωθυπουργό την κυρία Θάνου.
Που έτυχε να είναι η μοναδική πρόεδρος Ανωτάτου Δικαστηρίου, γιατί η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα δεν είχε επιλέξει τους άλλους Προέδρους. Πορεύτηκε με πρόεδρο τον κ. Παπαδήμο. Πορεύτηκε με Πρωθυπουργό τον μακαρίτη τον Τζανετάκη στο παρελθόν. Ή με υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον κ. Πικραμμένο. Δεν είναι εκεί τα θέματα, να διαλέξουμε ανάμεσα σε Τσίπρα ή Μεϊμαράκη. Νομίζω ότι λύσεις τέτοιες μπορούν να βρεθούν, εφόσον υπάρχει η βούληση, η οποία είναι αναγκαστική και επιβεβλημένη, της συνεργασίας όλων των δημοκρατικών ευρωπαϊκών δυνάμεων. Αυτό το λέγαμε εμείς από το 2012. Δεν είναι τωρινή θέση. Εμείς το 2012 απευθυνθήκαμε και στον κ. Τσίπρα και του είπαμε να έρθει».

«Η ΔΗΜΑΡ τότε, ο κ. Κουβέλης, αρνήθηκε να κάνουμε κυβέρνηση και να αποφύγουμε τις εκλογές του Ιουνίου, γιατί ήθελε οπωσδήποτε και το ΣΥΡΙΖΑ μέσα. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως τότε δήλωνε ότι είναι αντιμνημονιακός, ριζοσπαστικός και ζούσε τη στιγμή της ανόδου. Την ευφορία της ανόδου. Είχε πάει από το 4% στο 16%. Έφτασε στο 36%. Τώρα είναι στη στιγμή της καθόδου. Τώρα έχει συγκρουστεί με την πραγματικότητα. Δεν μπορεί να λέει, με αλαζονεία και θράσος να λέει: «δεν θέλω κανέναν άλλον. Θέλω αυτοδυναμία, ή το πολύ – πολύ τον κ. Καμμένο». Αυτά είναι αστειότητες. Δεν προχωρούν τα μέτρα, δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, δεν υπάρχει κινητοποίηση των δυνάμεων, δεν υπάρχει επιστροφή καταθέσεων στις τράπεζες, αν δεν αλλάξει το πολιτικό κλίμα και έχουν όλα τα κόμματα την υποχρέωση να συμβάλουν σε αυτή την αλλαγή.

Ερωτώμενος τι ρόλο θα μπορούσε να παίξει ο ίδιος σε μια επόμενη κυβέρνηση απάντησε: «Εγώ προσωπικά έχω συμβάλει, νομίζω, όσο μπορούσα σε μια προσπάθεια εξαιρετικά άνιση, ασύμμετρη, δύσκολη, τη στιγμή που έπρεπε να ληφθούν αποφάσεις με τεράστιο κόστος. Και θα βρεθεί κάποια στιγμή η ηρεμία και η νηφαλιότητα που απαιτείται για να καταλάβουν οι πολίτες ποιοι βοήθησαν τη χώρα, ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι μείωσαν τα βάρη της χώρας από το δημόσιο χρέος μέχρι τη διεθνή εικόνα της χώρας και ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι μπήκαν φουριόζοι, τα έκαναν λίμπα, κατέστρεψαν το οικοδόμημα που με μεγάλο κόπο έστησε, πετραδάκι – πετραδάκι, ο ελληνικός λαός. Και τώρα, αντί να ζητήσουν συγνώμη για τις ανακολουθίες, τα ψέματα, τις συκοφαντίες, τις χυδαιότητες, γλείφουν εκεί που έφτυναν και λένε ότι θα καθοδηγήσουν τη χώρα στο μέλλον. Δεν καθοδηγείται η χώρα προς το μέλλον με τέτοιες πολιτικές αντιλήψεις και θα μου επιτρέψετε να πω και από τέτοια πολιτικά πρόσωπα».

Κλείνοντας την συνέντευξη ο κ. Βενιζέλος καλείται να πει την άποψή του για το δίλλημα που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το δίπολο «παλιό-καινούργιο». Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απαντά λέγοντας ότι: «Αυτό το συνδικαλιστικό – να σας εξηγήσω κάτι το οποίο είναι προφανές- έχει μετακομίσει προ πολλού στο ΣΥΡΙΖΑ. Όλο το παλιό, βαθύ ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα, αλλά θα μου επιτρέψετε να πω και η συνδικαλιστική Ν.Δ., η εξίσου βαθιά, έχουν μετακομίσει είτε στον κ. Τσίπρα, είτε στον κ. Λαφαζάνη. Δηλαδή ο κ. Ρωμανιάς ο οποίος ήταν συνδικαλιστής της Ν.Δ. στη ΔΕΗ, τώρα είναι με τον κ. Λαφαζάνη. Ο κ. Φωτόπουλος ο οποίος είναι ο σημερινός συνδικαλιστής της ΔΕΗ είναι με τον κ. Λαφαζάνη, ήταν με τον κ. Τσίπρα. Αν το καινούργιο είναι το πολιτικό προσωπικό που έφυγε από το ΠΑΣΟΚ ως αντιμνημονιακό για να καταλήξει θλιβερά φιλομνημονιακό στο ΣΥΡΙΖΑ, τότε πράγματι αυτό είναι το καινούργιο – παλιό».

«Αλλά μου έστειλε ένας φίλος μου ένα ποίημα του Μπρεχτ του 1938, την «Παρέλαση του παλιού – καινούργιου» που αξίζει να διαβάσουμε ένα απόσπασμα, γιατί είναι ένα ποίημα το οποίο τα λέει όλα. Σας το διαβάζω:
«Στεκόμουν πάνω σ’ ένα λόφο κι είδα το Παλιό να πλησιάζει,
μα ερχόταν σα Νέο.
Σέρνονταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί
Βρομούσε νέες μυρουδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει.
Η πέτρα που πέρασε κατρακυλώντας ήταν η νεότερη εφεύρεση
Και τα ουρλιαχτά από τους γορίλες που βαράγανε τα στήθια τους
Συνθέτανε την πιο μοντέρνα μουσική.
Έτσι το Παλιό έκανε την εμφάνισή του σε Νέο μασκαρεμένο,
Και έφερε αλυσοδεμένο μαζί του το Νέο να το παρουσιάσει σαν Παλιό.
Το Νέο βάδιζε αλυσοδεμένο και ντυμένο με κουρέλια.
Αποκαλύπτονταν τα θεσπέσια μέλη του.
Κι η πομπή συνέχιζε να προχωράει μες τη νύχτα,
μα αυτό που πήρανε για χάραμα ήταν το φως απ’ τις φωτιές στον ουρανό.
Και η κραυγή: Φτάνει Το Νέο, το Ολοκαίνουργιο, χαιρετήστε το Νέο,
γίνεται και εσείς νέοι σαν και εμάς!
Πιο εύκολα θα ακουγότανε, αν όλα δεν είχανε πνιγεί μες τις ομοβροντίες των όπλων»».

«Το είπα αυτό, γιατί μην ξεχνάτε, ότι τα capital controls είναι σοβαρός περιορισμός της οικονομικής ελευθερίας και μην ξεχνάτε ότι το grexit θα οδηγούσε σε περιορισμό των συνταγματικών δικαιωμάτων. Έχουμε περάσει ξυστά από περιπέτειες, όπως το παράλληλο σύστημα πληρωμών του κ. Βαρουφάκη, ή η επίταξη του χρηματικού αποθέματος της Τράπεζας της Ελλάδος με το σχέδιο του κ. Λαφαζάνη».

By