Τι αναφέρει η σχετική απόφαση του Συμβουλίου
Το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν άναψε το πράσινο φως για να βγάλει ο Κωνσταντίνος Πλεύρης στον σφυρί το Λιβυκό δεξαμενόπλοιο ALHANΙ που είναι αγκυροβολημένο στους Αγίους Θεοδώρους του Κορινθιακού κόλπου.
Το ΣτΕ αποφάνθηκε ότι η κυβερνητική πράξη που «πάγωσε» τη διαδικασία του πλειστηριασμού είναι πολιτική απόφαση και δεν μπορεί να ελεγχθεί η νομιμότητα της από τα δικαστήρια.
Ειδικότερα, το επίμαχο δεξαμενόπλοιο θέλει να το βγάλει σε πλειστηριασμό ο κ. Πλεύρης, επειδή η Μεγάλη Σοσιαλιστική Λιβυκή Αραβική Τζαμαχιρία (αλλιώς το Λιβυκό Δημόσιο) του οφείλει το ποσό των 6.059.000 ευρώ.
Το ποσό αυτό που διεκδικεί ο κ. Πλεύρης προέρχεται, από δικηγορικές αμοιβές του. Με άλλα λόγια ο εν λόγω δικηγόρος το 2003 εκπροσώπησε το Λιβυκό δημόσιο σε δίκες που είχαν ανοίξει σε βάρους του τεχνικές εταιρείες οι οποίες διεκδικούσαν περίπου 378 εκατομμύρια δολάρια.
Πράγματι, κέρδισε τις δίκες αυτές υπέρ του Λιβυκού κράτους και έτσι δεν κατέβαλε το επίμαχο ποσό των 378 εκατομμυρίων δολαρίων που διεκδικούσαν οι τεχνικές εταιρείες, αλλά και ο ίδιος ο δικηγόρος ουδέποτε έλαβε την απαιτούμενη αμοιβή του.
Έτσι, το 2008 το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας καταδίκασε το Λιβυκό Δημόσιο και το υποχρέωσε να πληρώσει στον κ. Πλεύρη το ποσό των 6.059.000 ευρώ, συν τους νόμιμους τόκους υπερημερίας. Παράλληλα, το Πρωτοδικείο κήρυξε την απόφασή του προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των δύο εκατομμυρίων ευρώ.
Στη συνέχεια το τρίτο δεκαήμερο του Ιουνίου 2009 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Δένδιας έδωσε την άδεια στον κ. Πλεύρη για να εκπλειστηριάσει περιουσία του Λιβυκού Δημοσίου.
Αναλυτικότερα, ο κ. Δένδιας έδωσε την άδεια στον κ. Πλεύρη για αναγκαστική εκτέλεση κατά του Λιβυκού Δημοσίου, υπό τον όρο ότι δεν θα διενεργηθεί αυτή σε ακίνητα ή κινητά που «εξυπηρετούν την άσκηση της κυριαρχικής εξουσίας του ή εξυπηρετούν μορφωτικούς, πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς».
Έτσι, ο κ. Πλεύρης προβαίνει στην αναγκαστική κατάσχεση του υπό Λιβυκή σημαία δεξαμενόπλοιου ALHANΙ, 61.348 κόρων, ναυπηγημένο το 2007 στη Νότιο Κορέα.
Όμως τον περασμένο Ιούνιο ο υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου ανέστειλε την προηγούμενη απόφαση του συναδέλφού του κ. Δένδια που είχε χορηγήσει στο κ. Πλεύρη την άδεια αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του Λιβυκού Δημοσίου.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης για την ανάκληση της απόφασης του προκατόχου του επικαλέστηκε τη διαφύλαξη των ομαλών σχέσεων της χώρας μας με τη Λιβύη.
Μετά τις εξελίξεις αυτές ο κ. Πλεύρης προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητώντας να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η απόφαση του κ. Αθανασίου, που ανακάλεσε την προγενέστερη του Νίκου Δένδια.
Το ΣτΕ απέρριψε ως απαράδεκτη την αίτηση του κ. Πλεύρη, επισημαίνοντας: «Η επέμβαση του υπουργού Δικαιοσύνης στην διαδικασία της αναγκαστικής εκτελέσεως εις βάρος αλλοδαπού δημοσίου, με την χορήγηση σχετικής αδείας, περιορίζεται αποκλειστικός και μόνο στην εκ μέρους του στάθμιση της σκοπιμότητας της επισπεύσεως της αναγκαστικής από την πλευρά της μη διαταράξεως ή της εξυπηρετήσεως των καλών σχέσεων της χώρας με την οικεία αλλοδαπή πολιτεία».
Οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι η απόφαση του κ. Αθανασίου έχει το χαρακτήρα κυβερνητικής πράξης και δεν μπορεί να ελεγχθεί από το ΣτΕ. Και αυτό γιατί με την απόφαση του υπουργού Δικαιοσύνης αλλά και με παρόμοιες πράξεις «δεν ασκούνται διοικητικές αρμοδιότητες, αλλά αντιμετωπίζονται από τα ανώτατα όργανα του κράτους πολιτικής φύσεως ζητήματα, αναγόμενα στη διαχείριση των διεθνών σχέσεων της χώρας».
Επομένως, υπογραμμίζεται στην υπ΄ αριθμ. 1209/2014 απόφαση του ΣτΕ «από την φύση τους οι πράξεις αυτές (απόφαση υπουργού Δικαιοσύνης) δεν υπάγονται στον ακυρωτικό έλεγχο του ΣτΕ, διότι άλλως ο έλεγχος αυτός θα υπεισερχόταν ανεπιτρέπτως στο πεδίο αμιγώς πολιτικών εκτιμήσεων, που εκφεύγει από το πεδίο του ασκούμενου από το ΣτΕ ελέγχου».
